ເລື່ອງຂອງເຮົເານີ້ລະ: January 2016

23 January 2016

ມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ X ຂອງພັກປະຊາຊົນປະຕິວັດລາວ

ຂປລ.ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ X ຂອງພັກ ປະຊາຊົນປະຕິວັດລາວ, ໄດ້ດຳເນີນແຕ່ວັນທີ 18-22 ມັງກອນ 2016ທີ່ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ, ພາຍໃຕ້ຄຳຂວັນ “ ຍົກສູງຄວາມສາມາດນຳພາ ແລະ ລັກສະນະນຳໜ້າຂອງພັກ, ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມັກຄີ ທົ່ວປວງຊົນທັງຊາດ,ຢຶດໝັ້ນແນວທາງປ່ຽນແປງໃໝ່ຮອບດ້ານ ແລະ ຫລັກການ, ປົກປັກຮັກສາ ແລະ ພັດທະນາປະເທດຊາດ ຕາມທິດຍືນຍົງສູ່ຈຸດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຢ່າງໜັກແໜ້ນ” ເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງນີ້ ມີຜູ້ແທນສົມບູນ 685 ສະຫາຍ, ໃນນັ້ນ ມີຜູ້ແທນບົ່ງຕົວ 1 ສະຫາຍ.ບັນດາຜູ້ແທນກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ເປັນຕົວແທນໃຫ້ແກ່ສະມາຊິກພັກທັງໝົດ ໃນທົ່ວປະເທດ 252.879 ສະຫາຍ.

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ໄດ້ຄົ້ນຄວ້າຕົກລົງບັນຫາສຳຄັນຂອງພັກ ແລະ ຂອງຊາດ ພາຍໃຕ້ບັນຍາກາດອັນສ້າງສັນ, ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບ,ທັງມີຄວາມສາມັກຄີ ເປັນເອກະພາບສູງ ແລະ ໄດ້ສິ້ນສຸດລົງດ້ວຍຜົນສຳເລັດອັນຈົບງາມ ເຊິ່ງສະແດງອອກດັ່ງນີ້:

I. ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ໄດ້ຄົ້ນຄວ້າຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ແລະ ໄດ້ຮັບຮອງເອົາຢ່າງເປັນເອກະສັນລາຍງານການເມືອງ ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ ສະໄໝທີ IX ສະເໜີຕໍ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ X ໂດຍໄດ້ສະແດງຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມ ນຳການສະຫລຸບຕີລາຄາຜົນແຫ່ງການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ IX ຂອງພັກ ເປັນຕົ້ນແມ່ນບັນດາຜົນງານອັນພົ້ນເດັ່ນທີ່ຍາດມາໄດ້ໃນຂົງເຂດວຽກງານປ້ອງກັນຊາດ-ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ, ການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ, ການປັບປຸງບູລະນະລະບົບອຳນາດແຫ່ງລັດ, ວຽກງານແນວໂຮມ ແລະ ວຽກງານມະຫາຊົນຂອງພັກ, ວຽກງານການຕ່າງປະເທດ ແລະ ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ວຽກງານກໍ່ສ້າງພະນັກງານ, ບັນດາຜົນສຳເລັດທີ່ບັນລຸໄດ້ໃນ 5 ປີ ຜ່ານມາ, ໄດ້ສ້າງພື້ນຖານ ແລະ ທ່ວງທ່າໃໝ່ ໃຫ້ແກ່ການສືບຕໍ່ຂະຫຍາຍຕົວຂອງປະເທດຊາດພວກເຮົາໄປຕາມທິດທາງ ແລະຈຸດໝາຍທີ່ວາງໄວ້.

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ໄດ້ປະກອບຄຳຄິດເຫັນຢ່າງກົງໄປກົງມາ ກ່ຽວກັບຂໍ້ຄົງຄ້າງໃນການນຳພາຊີ້ນຳຂອງພັກ ເຊິ່ງເປັນສາເຫດຕົ້ນຕໍອັນໜຶ່ງ ທີ່ພາໃຫ້ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໜ້າທີ່ວຽກງານຈຸດສຸມ ໃນບາງດ້ານບໍ່ບັນລຸຜົນສຳເລັດຕາມຄາດໝາຍທີ່ວາງໄວ້ ແລະ ໄດ້ເລັ່ງທວງໃຫ້ມີມາດຕະການທີ່ແທດເໝາະ ເພື່ອດຳເນີນການແກ້ໄຂຂໍ້ຄົງຄ້າງທີ່ຜ່ານມາຢ່າງຈິງຈັງ ແນໃສ່ສ້າງການຫັນປ່ຽນອັນຕັ້ງໜ້າຫລາຍຂຶ້ນ ໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແນວທາງຂອງພັກຕໍ່ໄປ.

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ໄດ້ຮັບຮອງເອົາຂໍ້ສະຫລຸບ 7 ປະການ ເຊິ່ງເປັນບົດຮຽນອັນປະເສີດ ທີ່ຖອດຖອນໄດ້ຈາກພຶດຕິກຳແຫ່ງການຈັດຕັ້ງນຳພາປະຕິບັດກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ IX ແລະ 30 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່; ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍໄດ້ກຳນົດ 7 ທິດທາງໜ້າທີ່ໃຫຍ່ສຳລັບໄລຍະຕໍ່ໜ້າ, ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ໄດ້ມອບໃຫ້ຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກສະໄໝທີ X ຊີ້ນຳ, ຈັດຕັ້ງການຄົ້ນຄວ້າຮໍ່າຮຽນກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງນີ້ ຢ່າງເປັນລະບົບເລິກເຊິ່ງ ໂດຍສະເພາະແມ່ນໃຫ້ພະນັກງານສະມາຊິກພັກ ຜູ້ທີ່ເປັນຫລັກແຫລ່ງ ຢູ່ໃນທຸກອົງການ, ຂະແໜງການ, ທຸກທ້ອງຖິ່ນ, ທຸກຂົງເຂດວຽກງານ ແລະ ທຸກຂັ້ນ ໃຫ້ເຂົ້າໃຈຢ່າງຖືກຕ້ອງ ເພື່ອສາມາດຜັນຂະຫຍາຍເຂົ້າສູ່ວຽກງານຕົວຈິງຢ່າງສອດຄ່ອງ ແລະ ນຳພາປະຕິບັດໃຫ້ເກີດໝາກຜົນຕົວຈິງ ທີ່ໃຫຍ່ຫລວງຂຶ້ນໄປເລື້ອຍໆ; ພ້ອມກັນນີ້ ກໍມອບໃຫ້ຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ ສືບຕໍ່ຄົ້ນຄວ້າຫັນທິດທາງໜ້າທີ່ຈຸດສຸມໃນບາງດ້ານ ເປັນມະຕິຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ ເພື່ອໃຫ້ຄະນະພັກຂັ້ນຕ່າງໆ ມີບ່ອນອີງອັນລະອຽດຈະແຈ້ງຕື່ມອີກ ສຳລັບການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ; ຂະນະດຽວກັນນັ້ນ ກໍຊີ້ນຳອົງການລັດ ໃຫ້ຫັນເປັນນິຕິກຳ, ເປັນແຜນງານ ແລະ ໂຄງການວຽກງານລະອຽດໃຫ້ໄວ ເພື່ອຍາດແຍ່ງເວລາຈັດຕັ້ງປະຕິບັດເລີ່ມແຕ່ຫົວທີ ແລະ ໃຫ້ໄດ້ຮັບຜົນສຳເລັດອັນສະຫງ່າງາມ.

II. ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ໄດ້ຟັງລາຍງານກ່ຽວກັບວິໄສທັດຮອດປີ 2030, ຍຸດທະສາດການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມໃນໄລຍະ 10 ປີ(2016-2025) ແລະ ແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມແຫ່ງຊາດ 5 ປີຄັ້ງທີ 8 (2016-2020) ເຊິ່ງຄຳຂວັນ ວິໄສທັດ ແລະ ຍຸດທະສາດຂອງການພັດທະນາແມ່ນ “ສູ້ຊົນພັດທະນາປະເທດເຮົາໃຫ້ຫລຸດພົ້ນອອກຈາກສະຖານະພາບດ້ອຍພັດທະນາໃນປີ 2020, ກ້າວໄປສູ່ປະເທດກຳລັງພັດທະນາ ມີລາຍຮັບປານກາງສູງ ຕາມທິດການພັດທະນາສີຂຽວ ແລະ ຍືນຍົງ ເມື່ອເຖິງປີ 2030”. ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ໄດ້ສະແດງຄວາມຄິດເຫັນດີເຫັນພ້ອມກັບວິໄສທັດ, ຍຸດທະສາດ ແລະ ການພັດທະນາດັ່ງກ່າວ ໂດຍມອບໃຫ້ຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກຊີ້ນຳລັດຖະບານ ໃຫ້ຕັ້ງໜ້າຜັນຂະຫຍາຍເປັນແຜນງານ, ໂຄງການລະດັບຊາດ, ລວມທັງກຳນົດຂອບການລົງທຶນສຳລັບໂຄງການເຫລົ່ານັ້ນ ພ້ອມທັງປຸກລະດົມບັນດາພາກສ່ວນເສດຖະກິດ ແລະ ທົ່ວປວງຊົນ ເຂົ້າສູ່ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໃຫ້ເປັນຈິງ.

III. ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ໄດ້ຮັບຮອງເອົາ ບົດສຳຫລວດການນຳພາລວມຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ ສະໄໝທີ IX ໂດຍໄດ້ຕີລາຄາສູງຕໍ່ຄວາມພະຍາຍາມອັນຕັ້ງໜ້າ ແລະ ຄວາມເປັນເຈົ້າການປະດິດສ້າງໃນການເສີມຂະຫຍາຍມູນເຊື້ອ ແລະ ບົດຮຽນຂອງພັກ ສາມາດນຳພາຈັດຕັ້ງປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ IX ໄດ້ຮັບຜົນສຳເລັດອັນສຳຄັນໃນຫລາຍດ້ານ ແລະ ມີບາງດ້ານກໍລື່ນຄາດໝາຍ; ພ້ອມກັນນັ້ນກໍໄດ້ສະແດງຄວາມຊົມເຊີຍຕໍ່ການເປັນຄະນະນຳ ທີ່ມີຄວາມສາມັກຄີເປັນເອກະພາບໜັກແໜ້ນ, ເປັນແກ່ນສານ ໃຫ້ແກ່ຄວາມສາມັກຄີເປັນເອກະພາບໃນທົ່ວພັກ, ທົ່ວລັດ, ທົ່ວກຳລັງປະກອບອາວຸດ ແລະ ທົ່ວປວງຊົນ; ທັງມີຄວາມເປັນເຈົ້າການແກ້ໄຂບັນຫາການເສື່ອມຖອຍດ້ານຄຸນທາດການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳປະຕິວັດ ແລະ ການກະທຳທີ່ຝືນກົດລະບຽບຂອງພັກໃນຖັນແຖວການນຳຂັ້ນຕ່າງໆ,ພະນັກງານ ແລະ ສະມາຊິກພັກຈຳນວນໜຶ່ງ.

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ເລັ່ງທວງໃຫ້ ຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກສະໄໝ ທີ X ອອກແຮງເສີມຂະຫຍາຍຈຸດດີ ໃນດ້ານຕ່າງໆຢ່າງແຂງແຮງ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍວາງມາດຕະການຈຳກັດ ແກ້ໄຂຈຸດບົກພ່ອງ ແລະ ຂໍ້ຄົງຄ້າງທີ່ຜ່ານມາຢ່າງຈິງຈັງ, ຍົກສູງຄວາມສາມາດນຳພາ ແລະ ຄວາມເປັນແບບຢ່າງນຳໜ້າຂອງຄະນະນຳຂອງພັກ ໃຫ້ເດັ່ນຂຶ້ນຕື່ມອີກ.

IV. ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ໄດ້ຮັບຟັງການລາຍງານກ່ຽວກັບການດັດແປງກົດລະບຽບຂອງພັກ ແລະ ໄດ້ຮັບຮອງເອົາກົດລະບຽບສະບັບປັບປຸງ ສະໄໝທີ X ເພື່ອເປັນແນວທາງທາງດ້ານການຈັດຕັ້ງ ຮັບຮອງການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແນວທາງການເມືອງໃຫ້ເປັນຈິງ. ກົດລະບຽບຂອງພັກປະຊາຊົນປະຕິວັດລາວ ສະບັບປັບປຸງ ໄດ້ຖືກຮັບຮອງເອົາຢ່າງເປັນທາງການ ໂດຍກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ X ແລ້ວ ແລະ ມີຜົນບັງຄັບໃຊ້ ນັບແຕ່ມື້ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຮັບຮອງເປັນຕົ້ນໄປ.

V. ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ໄດ້ເລືອກຕັ້ງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກສະໄໝທີ X ເຊິ່ງປະກອບດ້ວຍກຳມະການສົມບູນ 69 ສະຫາຍ ແລະກຳມະການສຳຮອງ 8 ສະຫາຍ ເພື່ອເປັນແກ່ນສານນຳພາທົ່ວພັກ, ທົ່ວລັດ, ທົ່ວກຳລັງປະກອບອາວຸດ ແລະ ທົ່ວປວງຊົນ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ X ຂອງພັກ ໃຫ້ມີຜົນສຳເລັດໃໝ່, ສ້າງບາດກ້າວບຸກທະລຸ ໃນການພັດທະນາໃຫ້ເປັນຈິງ ແລະ ພາປະເທດຊາດກ້າວຂຶ້ນຢ່າງໜັກແໜ້ນຕໍ່ໄປ.

ກອງປະຊຸມຄົບຄະນະຄັ້ງປະຖົມມະລືກ ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກສະໄໝທີ X ທີ່ດຳເນີນໃນຕອນເຊົ້າຂອງວັນທີ 22ມັງກອນ 2016 ໄດ້ເປັນເອກະພາບ ເລືອກຕັ້ງກຳມະການກົມການເມືອງສູນກາງພັກ ເຊິ່ງປະກອບດ້ວຍ 11 ສະຫາຍ; ເປັນເອກະພາບຢ່າງສູງ ເລືອກເອົາສະຫາຍ ບຸນຍັງ ວໍລະຈິດ ເປັນເລຂາທິການໃຫຍ່ ຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ; ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍເລືອກເອົາກຳມະການຄະນະເລຂາທິການສູນກາງພັກ 9 ສະຫາຍ; ກອງປະຊຸມໄດ້ເລືອກເອົາ ສະຫາຍ ພັນຄຳ ວິພາວັນ ເປັນຜູ້ປະຈຳການ ຄະນະເລຂາທິການສູນກາງພັກ; ໃນກອງປະຊຸມຄັ້ງນີ້ ຍັງໄດ້ເລືອກປະທານ, ບັນດາຮອງປະທານຄະນະກວດກາສູນກາງພັກ ປະກອບດ້ວຍ 9 ສະຫາຍ ໂດຍແມ່ນສະຫາຍ ບຸນທອງ ຈິດມະນີ ເປັນປະທານ. ສຳລັບການແຕ່ງຕັ້ງທີ່ປຶກສາ ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ ສະໄໝທີ X, ກອງປະຊຸມໄດ້ມອບໃຫ້ກົມການເມືອງສູນກາງພັກ ເປັນຜູ້ຕົກລົງແຕ່ງຕັ້ງ ພ້ອມທັງກຳນົດພາລະບົດບາດ ໜ້າທີ່ລະອຽດຕາມຫລັງ.

VI. ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ສະແດງຄວາມຊົມເຊີຍ ສັນລະເສີນພະນັກງານ, ສະມາຊິກພັກ, ທະຫານ, ຕຳຫລວດ, ຜູ້ປະກອບການຜະລິດ, ນັກທຸລະກິດ, ບໍລິການ ສັງກັດໃນທຸກພາກສ່ວນເສດຖະກິດ ແລະ ປະຊາຊົນລາວບັນດາເຜົ່າ, ບັນດາຊັ້ນຄົນ ໃນຂອບເຂດທົ່ວປະເທດ ແລະ ພີ່ນ້ອງເຊື້ອຊາດລາວທີ່ຮັກຊາດທີ່ດຳລົງຊີວິດ ແລະ ທຳມາຫາກິນຢູ່ຕ່າງປະເທດ ທີ່ໄດ້ປະກອບສ່ວນຢ່າງຕັ້ງໜ້າ ເຂົ້າໃນພາລະກິດປົກປັກຮັກ ແລະ ສ້າງສາພັດທະນາປະເທດຊາດ ຕາມຈິດໃຈມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ IX ຕະຫລອດໄລຍະ 5 ປີຜ່ານມາ ໃຫ້ບັນລຸຜົນສຳເລັດອັນສຳຄັນໃນຫລາຍດ້ານ ອັນເປັນການສ້າງພື້ນຖານ ແລະ ທ່ວງທ່າໃໝ່ ໃຫ້ແກ່ການນຳເອົາປະເທດເຮົາສືບຕໍ່ກ້າວຂຶ້ນສູ່ຈຸດໝາຍທີ່ວາງໄວ້. ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍຂໍສະແດງຄວາມຂອບອົກຂອບໃຈ ຢ່າງຈິງໃຈ ແລະ ຄວາມຮູ້ບຸນຄຸນ ຢ່າງເລິກເຊິ່ງມາຍັງບັນດາປະເທດອ້າຍນ້ອງ,ບັນດາປະເທດເພື່ອນມິດ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນ ທີ່ໄດ້ໃຫ້ການສະໜັບສະໜູນຊ່ວຍເຫລືອອັນລຳ້ຄ່າ ແກ່ພາລະກິດພັດທະນາ ສ້າງສາປະເທດຊາດຂອງປະຊາຊົນເຮົາໃນ 5 ປີຜ່ານມາ.

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຮຽກຮ້ອງມາຍັງຄະນະພັກທຸກຂັ້ນ, ສະມາຊິກພັກທຸກສະຫາຍ ຈົ່ງເຊີດຊູຄວາມເປັນແບບຢ່າງນຳໜ້າໃນທຸກດ້ານ ນຳພາມະຫາຊົນປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງນີ້ ໃຫ້ປະກົດຜົນເປັນຈິງ. ພ້ອມກັນນີ້ ກໍຮຽກຮ້ອງມາຍັງພະນັກງານ,ນັກຮົບ ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າ, ບັນດາຊັ້ນຄົນ ແລະ ພີ່ນ້ອງເຊື້ອຊາດລາວຜູ້ຮັກຊາດ ທີ່ດຳລົງຊີວິດ ແລະ ທຳມາຫາກິນຢູ່ຕ່າງປະເທດຈົ່ງເຊີດຊູນໍ້າໃຈຮັກຊາດ, ເສີມຂະຫຍາຍມານະຈິດບາກບັ່ນບຸກບືນ ເຂົ້າໃສ່ການປະຕິບັດໜ້າທີ່ ທຳມາຫາກິນ ແລະ ສ້າງສາພັດທະນາເພື່ອສ້າງປະເທດລາວ ໃຫ້ມັ່ງຄັ່ງເຂ້ັມແຂງ, ປະຊາຊົນມີຄວາມຮັ່ງມີຜາສຸກ, ສັງຄົມມີຄວາມສາມັກຄີປອງດອງ, ປະຊາທິປະໄຕ, ຍຸຕິທຳ ແລະ ສີວິໄລ.ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍປະກອບສ່ວນຢ່າງສົມກຽດ ເຂົ້າໃນການສ້າງຄວາມຈະເລີນ ວັດທະ ນາຂອງປະຊາຄົມອາຊຽນ ກໍຄື ໃນພາລະກິດແຫ່ງການເສີມສ້າງສັນຕິພາບ, ສະຖຽນລະພາບ, ມິດຕະພາບ ແລະ ການຮ່ວມມື ເພື່ອການພັດທະນາໃນພາກພື້ນ ແລະ ສາກົນ.

ຂອບໃຈຂໍ້ມູນຂ່າວຈາກ: ຂ່າວສານປະເທດລາວ

(ຂອບໃຈທີ່ຕິດຕາມ)

17 January 2016

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ IX ຂອງພັກ

ຂອບໃຈຂໍ້ມູນຈາກ:

ວາລະສານອາລຸນໃໝ່ ສະບັບທີ 3 ປະຈຳເດືອນ ເມສາ(4)-ພຶດສະພາ(5) 2011

.....ຂອບໃຈທີ່ຕິດຕາມ....

16 January 2016

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ VIII ຂອງພັກ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ VIII ຂອງພັກ (18-21/3/2006)

ໄດ້ດຳເນີນແຕ່ວັນທີ 18 ຫາ ວັນທີ 21 ເດືອນ ມີນາ ປີ 2006, ທີ່ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ; ພາຍໃຕ້ການເປັນ ປະທານຂອງສະຫາຍ ຄຳໄຕ ສີພັນດອນ, ປະທານ ຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ; ເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງນີ້ ມີຜູ້ແທນ 498 ສະຫາຍ ທີ່ເປັນຕົວແທນໃຫ້ແກ່ສະມາຊິກພັກທັງໝົດ ຈຳນວນ 148.590 ສະຫາຍ ຢູ່ບັນດາຂະແໜງການ ອ້ອມຂ້າງສູນກາງ, ທ້ອງຖິ່ນ ແລະຮາກຖານຕ່າງໆ ໃນທົ່ວປະເທດ;
- ກອງປະຊຸມຄັ້ງນີ້ ໄດ້ເລືອກເອົາ 55 ສະຫາຍ ເປັນຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ ເລືອກເອົາ ສະຫາຍ ຈູມມາລີ ໄຊຍະສອນ ເປັນເລຂາທິການໃຫຍ່, ກົມການເມືອງ ປະກອບມີ 11 ສະຫາຍ, ເລືອກຕັ້ງເອົາຄະນະເລຂາທິການ ສູນກາງພັກ 7 ສະຫາຍ, ເລືອກເອົາປະທານ ແລະ ຮອງປະທານ ຄະນະກຳມະການກວດກາພັກຂັ້ນສູນກາງ ຈຳນວນ 3 ສະຫາຍ.

ສັງລວມຫຍໍ້ເນື້ອໃນຂອງມະຕິ ມີດັ່ງນີ້ :

1) ສະຫລຸບຕີລາຄາການປະຕິບັດແນວທາງປ່ຽນແປງໃໝ່ ໃນ 20 ປີ ແລະ ການປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ VII ຂອງພັກ ໂດຍມີຂໍ້ສະຫລຸບ ທີ່ສໍາຄັນ ແລະ ຕົ້ນຕໍ ດັ່ງນີ້:

1.1- ແນວທາງປ່ຽນແປງໃໝ່ ແມ່ນຖືກຕ້ອງສອດຄ່ອງກັບສະພາວະຄວາມເປັນຈິງທາງ ດ້ານເສດຖະກິດສັງຄົມຂອງປະເທດເຮົາ, ຖືກກັບຄວາມມຸ່ງມາດປາຖະໜາ ຂອງປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າ, ບັນດາຊັ້ນຄົນ ແລະ ໄດ້ຮັບການ ສະໜັບສະໜູນຈາກພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດຢ່າງກວ້າງຂວາງ, ເປັນປັດໄຈ ຮັບປະ ກັນສະຖຽນລະພາບທາງການເມືອງ ແລະ ຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງລະບອບປະຊາທິປະໄຕປະຊາຊົນ.

1.2- ແນວທາງປ່ຽນແປງໃໝ່ໄດ້ສ້າງເງື່ອນໄຂ ແລະ ກາລະໂອກາດໃໝ່ໃຫ້ແກ່ ການຂຸດຄົ້ນກຳລັງແຮງສັງລວມພາຍໃນຊາດ ສົມທົບກັບກຳລັງແຮງຂອງ ສາກົນເຂົ້າໃນການພັດທະນາ, ເຮັດໃຫ້ເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດມີຊີວິດຊີວາ ແລະຂະຫຍາຍຕົວຕໍ່ເນື່ອງຕະຫລອດໄລຍະ 20 ປີ ໃນລະດັບ ສະເລ່ຍ 6,2%, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ລວມຍອດຜະລິດຕະພັນພາຍ ໃນໄລ່ສະເລ່ຍຕາມຫົວຄົນເພີ່ມຂຶ້ນກວ່າ 2 ເທົ່າຕົວ, ຊີວິດການເປັນຢູ່ທາງດ້ານວັດຖຸ ແລະ ຈິດໃຈຂອງປະຊາຊົນ ໄດ້ຮັບການປັບປຸງ ແລະ ຍົກສູງຂຶ້ນລື່ນແຕ່ກ່ອນຢ່າງຈະແຈ້ງ.

1.3- ແນວທາງປ່ຽນແປງໃໝ່ໄດ້ກຳນົດທິດທາງຢ່າງຖືກຕ້ອງ ແລະ ຮັບປະກັນການປັບປຸງບູລະນະລະບົບການເມືອງ ຂອງລະບອບປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນ ໃຫ້ມີຄວາມໜັກແໜ້ນເຂັ້ມແຂງຍິ່ງຂຶ້ນ, ເປັນຕົ້ນ ແມ່ນໄດ້ເຮັດ ໃຫ້ບົດບາດ ການນຳພາຂອງພັກໄດ້ຮັບການເຊີດຊູສູງຂຶ້ນ ແລະ ເຮັດໃຫ້ຄວາມສາມັກຄ ີປອງດອງ ຂອງປວງຊົນລາວບັນດາເຜົ່າແໜ້ນແຟ້ນຂຶ້ນ. ພ້ອມກັນນັ້ນກໍເຮັດໃຫ້ການພົວພັນຮ່ວມມືກັບຕ່າງປະເທດ ນັບມື້ນັບເປີດກວ້າງ ອອກ ແລະ ບົດບາດ ອິດທິພົນຂອງພັກ ກໍຄື ຂອງປະເທດເຮົາສູງເດັ່ນຂຶ້ນໃນເວທີພາກພື້ນ ແລະສາກົນ.

2) ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ໄດ້ຢືນຢັນ ກ່ຽວກັບການເສີມຂະຫຍາຍ 5 ບົດຮຽນແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເຂົ້າໃນພາລະກິດ ປົກປັກຮັກສາ ແລະ ສ້າງສາປະເທດຊາດ ໃນຂັ້ນຕໍ່ໄປ ຄື :
2.1- ຕ້ອງສືບຕໍ່ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມັກຄີເປັນເອກະພາບໃນທົ່ວພັກ, ທົ່ວປວງຊົນ ຕິດແໜ້ນກັບການເຊີດຊູນ້ຳໃຈຮັກຊາດ, ເສີມຂະຫຍາຍຈິດໃຈ ເອກະລາດ ເປັນເຈົ້າຕົນເອງ, ເພິ່ງຕົນເອງ ແລະ ສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງດ້ວຍຕົນເອງ, ຖືອັນນີ້ເປັນປັດໄຈຕັດສິນຜົນສຳເລັດຂອງພາລະກິດປ່ຽນແປງໃໝ່.

2.2- ຕ້ອງຢຶດໝັ້ນໃນແນວທາງ ອີງໃສ່ປະຊາຊົນ, ເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງແຮງອັນມະຫາສານຂອງປະຊາຊົນ ແລະ ເຮັດທຸກສິ່ງ ທຸກຢ່າງເພື່ອຜົນປະໂຫຽດ ຂອງປະຊາຊົນ, ເດັດດ່ຽວສະກັດກັ້ນ ແລະ ກຳຈັດປັດເປົ່າ ພະຍາດ ອາດຍາສິດ.

2.3- ປ່ຽນແປງໃໝ່ ຕ້ອງຮັບປະກັນສະຖຽນລະພາບທາງການເມືອງ, ຄວາມສະຫງົບ ແລະ ຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍຂອງສັງຄົມ, ເອົາບັນຫານີ້ເປັນພື້ນຖານ ໃຫ້ແກ່ການສ້າງສາພັດທະນາ; ການສືບຕໍ່ພາລະກິດ ປ່ຽນແປງໃໝ່ ຕ້ອງດຳເນີນໄປຢ່າງຄົບຊຸດ, ຮອບຄອບ ດ້ວຍບາດກ້າວອັນເໝາະສົມ ໂດຍຢຶດ ໝັ້ນ 6 ຫລັກການ ພື້ນຖານ.

2.4- ປັບປຸງ ແລະ ເພີ່ມທະວີບົດບາ ນຳພາຂອງພັກ ໃນທຸກຂົງເຂດວຽກງານ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍ່ເຊີດຊູຄວາມສັກສິດ ແຫ່ງການຄຸ້ມຄອງຂອງລັດຕາມກົດໝາຍ, ເສີມຂະຫຍາຍສິດເປັນເຈົ້າຂອງປະຊາຊົນ, ຮັບປະກັນໃຫ້ການສ້າງສາ ພັດທະນາ ດຳເນີນໄປຖືກຕາມແນວທາງ ແລະຈຸດໝາຍຂອງພັກ.

2.5- ຕັ້ງໜ້າປະຕິບັດທິດນຳແຫ່ງການເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງແຮງສັງລວມຂອງຊາດ ສົມທົບກັບກຳລັງແຮງຂອງຍຸກສະໄໝ, ຍາດແຍ່ງເອົາການສະໜັບສະໜູນ ຊ່ວຍເຫລືອຈາກສາກົນຢ່າງມີຫລັກການ ເພື່ອຊຸກຍູ້ການສ້າງສາ ພັດທະນາປະເທດຊາດ ໃຫ້ກາວໜ້າຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ.

3)ໂດຍກຳແໜ້ນທ່າອ່ຽງລວມຂອງສະພາບແວດລ້ອມສາກົນ ແລະສະພາວະຄວາມເປັນຈິງທາງດ້ານ ເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ຂອງປະເທດເຮົາ, ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ໄດ້ເຫັນພ້ອມຮັບຮອງເອົາຄາດໝາຍສູ້ຊົນ ສຳລັບໄລຍະຮອດປີ 2020 ແລະປີ 2010 ດັ່ງນີ້:

3.1 ເມື່ອຮອດປີ 2020 :

- ປະເທດເຮົາຕ້ອງຫລຸດພົ້ນອອກຈາກຄວາມດ້ອຍພັດທະນາ, ເປັນປະເທດທີ່ມີຄວາມໝັ້ນຄົງທາງການເມືອງ ແລະ ມີຄວາມສະຫງົບປອດໄພທາງສັງຄົມ ທີ່ໜັກແໜ້ນ;

- ເສດຖະກິດຂະຫຍາຍ ຕົວຕໍ່ເນື່ອງ ແລະ ໝັ້ນທ່ຽງ ດ້ວຍຈັງວະໄວພໍສົມຄວນ;

- ປະຊາຊົນມີຊີວິດການເປັນຢູ່ ລື່ນລະດັບປັດຈຸບັນ 3 ເທົ່າ, ເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດມີພື້ນຖານອັນໝັ້ນຄົງ ດ້ວຍໂຄງປະກອບກະສິກຳ-ປ່າໄມ້ ຕິດແໜ້ນ ກັບອຸດສາຫະກຳ ແລະ ການບໍລິການ ທີ່ມີຄວາມສົມສ່ວນ ແລະ ຕັ້ງໜ້າ, ມີຄວາມສາມາດເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບພາກພື້ນ ແລະສາກົນ;
- ບັນດາພາກສ່ວນເສດຖະກິດ ລ້ວນແຕ່ມີກຳລັງແຮງ ແລະ ຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງກົມກຽວ, ໃນນັ້ນ ພາກສ່ວນເສດຖະກິດຂອງລັດ ແລະ ພາກສ່ວນເສດຖະກິດ ຮ່ວມມືຂອງປະຊາຊົນ ກວມສ່ວນຫລາຍ ໃນເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດ;

- ເສດຖະກິດຕະຫລາດທີ່ມີການຄຸ້ມຄອງຂອງລັດ ໄດ້ເປັນລະບົບ ແລະ ມີປັດໄຈພື້ນຖານ ແຫ່ງການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ແລະ ຫັນເປັນທັນສະໄໝ.

- ລະບົບການເມືອງປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນ ທີ່ມີພັກເປັນແກນນຳ ມີຄວາມໜັກແໜ້ນ, ທາດແທ້ຂອງລັດ ທີ່ເປັນລັດຂອງປະຊາຊົນ ໂດຍປະຊາຊົນ ແລະ ເພື່ອປະຊາຊົນ ສະແດງອອກຢ່າງຈະແຈ້ງ, ສິດທິຂອງພົນລະເມືອງ ມີການຮັບປະກັນ ດ້ວຍການຄຸ້ມຄອງຕາມກົດໝາຍຢ່າງສັກສິດ, ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າ ມີຄວາມສາມັກຄີເປັນປຶກແຜ່ນ ແລະ ມີເງື່ອນໄຂພັດທະນາຕົນເອງທີ່ດີຂຶ້ນ ໂດຍມີລະດັບການສຶກສາຈົບຊັ້ນປະຖົມ ໃນນັ້ນ ສ່ວນໃຫຍ່ ແມ່ນຈົບມັດທະຍົມ ຕອນຕົ້ນ ແລະ ໄດ້ຮັບການບໍລິການດ້ານສາທາລະນະສຸກ ຢ່າງທົ່ວເຖິງ ແລະ ມີຄຸນນະພາບ;

- ວັດທະນະທຳອັນດີງາມຂອງຊາດໄດ້ຮັບການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ພັດທະນາໃຫ້ອຸດົມຮັ່ງມີຕື່ມອີກ;

- ສປປລາວ ມີການພົວພັນຮ່ວມມືອັນກວ້າງຂວາງກັບສາກົນ ເພື່ອນຳເອົາຜົນປະໂຫຍດມາໃຫ້ປະເທດຊາດ ແລະ ສາມາດເຂົ້າຮ່ວມກັບປະຊາຄົມໂລກ ໃນພາ ລະກິດ ສັນຕິພາບ, ມິດຕະພາບ ແລະ ການຮ່ວມມືພັດທະນາ.

3.2 - ສຳລັບໄລຍະ ແຕ່ 2006 ຮອດປີ 2010 ແມ່ນ:
- ເຮັດໃຫ້ທົ່ວປະເທດມີສະຖຽນລະພາບອັນໜັກແໜ້ນ, ສ້າງເງື່ອນໄຂອຳນວຍໃຫ້ເສດຖະກິດຂະຫຍາຍຕົວ ໃນລະດັບຕໍ່ເນື່ອງ, ບັນລຸຄາດໝາຍ 7,5% ຂຶ້ນໄປ ໃນແຕ່ລະປີ, ດ້ວຍການພັດທະນາຂະແໜງການກະສິກຳ-ປ່າໄມ້ ຕິດແໜ້ນກັບອຸດສາຫະກຳ ແລະ ການບໍລິການຢ່າງແຂງແຮງ ແລະມີຈຸດສຸມ.
- ສ້າງໂຄງປະກອບທີ່ມີຄວາມສົມສ່ວນຫລາຍຂຶ້ນ ແລະ ມີດ້ານທັນສະໄໝ, ເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງແຮງຂອງທຸກພາກສ່ວນເສດຖະກິດ ແລະ ການພົວພັນ ຮ່ວມມືກັບຕ່າງປະເທດຢ່າງແຂງແຮງ.
- ບົນພື້ນຖານການຜະລິດກະສິກຳທີ່ໜັກແໜ້ນ ແລະ ການຂຸດຄົ້ນຂະແໜງການ ທີ່ເປັນທ່າແຮງຢ່າງມີປະສິດທິຜົນນັ້ນ ການຖາງປ່າເຮັດໄຮ່ປູກເຂົ້າ ຕ້ອງຢຸດຕິ ຢ່າງສິ້ນເຊີງ ໂດຍມີອາຊີບໃໝ່ປ່ຽນແທນທີ່ໝັ້ນຄົງ, ຄອບຄົວທີ່ທຸກຍາກ ໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂໂດຍພື້ນຖານ.
- ປະເທດເຮົາມີພື້ນຖານໂຄງລ່າງເສດຖະກິດ-ເຕັກນິກ, ວັດທະນະທຳ, ວິທະຍາສາດ ແລະ ບຸກຄະລາກອນທີ່ມີຄຸນນະພາບ ຈຳນວນໜຶ່ງ ເພື່ອຮອງຮັບການຫັນ ເປັນທັນສະໄໝ;
- ຊີວິດການເປັນຢູ່ທາງດ້ານວັດຖຸ ແລະ ວັດທະນະທຳ ຂອງປະຊາຊົນໄດ້ຮັບການປັບປຸງ ແລະ ຍົກສູງຂຶ້ນຕື່ມ; ລາຍໄດ້ສະເລ່ຍຢູ່ໃນລະດັບ 800 ໂດລາ ຕໍ່ຄົນຕໍ່ປີ.

4)- ສູ້ຊົນປະຕິບັດ 7 ທິດທາງ, ໜ້າທີ່ລວມ ດັ່ງນີ້ :
4.1- ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມັກຄີເປັນເອກະພາບພາຍໃນພັກ ແລະ ຄວາມເປັນປຶກແຜ່ນໃນທົ່ວປວງຊົນ, ຍົກສູງຈິດໃຈສູ້ຊົນ, ຄວາມດຸໝັ່ນປະດິດສ້າງ ແລະ ນ້ໍາໃຈຮັກຊາດ ເອກະລາດ ເປັນເຈົ້າຕົນເອງ ສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງ ດ້ວຍຕົນເອງ ໃນພາລະກິດປົກປັກຮັກສາ ແລະ ພັດທະນາປະເທດຊາດ, ໂດຍຖືເອົາການ ພັດທະນາເສດຖະກິດເປັນໃຈກາງ, ຍູ້ແຮງການເຕີບໂຕທາງເສດຖະກິດ ຕິດພັນກັບການແກ້ໄຂບັນຫາສັງຄົມ, ຮັບປະກັນໃຫ້ການຂະຫຍາຍ ຕົວດຳເນີນ ໄປຖືກ ຕາມຈຸດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ, ກ້າວໄປທັນກັບກະແສການພັດທະນາຂອງໂລກ, ກຳຈັດພະຍາດອາດຍາສິດ ແລະ ການສໍ້ລາດບັງຫລວງ; ສະກັດກັ້ນການ ຫັນປ່ຽນໂດຍສັນຕິ ຂອງອິດທິກຳ ລັງປໍລະປັກ.

4.2- ຂຸດຄົ້ນຄວາມອາດສາມາດບົ່ມຊ້ອນຢູ່ພາຍໃນປະເທດຢ່າງສຸດຂີດ ໂດຍອີງໃສ່ຄົນລາວ ແລະ ຊັບພະຍາກອນຂອງຊາດທີ່ເຮົາມີ ສົມທົບກັບການ ເປັນເຈົ້າການຍາດແຍ່ງເອົາການຮ່ວມມືຈາກພາຍນອກ; ເພີ່ມທະວີການ ພົວພັນຮ່ວມມືກັບບັນດາປະເທດເພື່ອນມິດຍຸດທະສາດ, ເພີ່ມຄວາມເປັນເຈົ້າການ ແລະ ຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນໃຫ້ສູງຂຶ້ນ ໃນການເຊື່ອມໂຍງກັບບັນດາປະເທດໃນພາກພື້ນ ແລະໃນໂລກ ເພື່ອຍູ້ການຜະລິດ ແລະ ການ ບໍລິການໃຫ້ຂະຫຍາຍຕົວ; ຍົກລະດັບຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນ ແລະ ສ້າງຄວາມຮັ່ງມີເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ປະເທດຊາດ.

4.3- ຂະຫຍາຍກຳລັງການຜະລິດ ຕິດພັນກັບການສ້າງ ແລະ ປັບປຸງການພົວພັນການຜະລິດໃຫ້ສອດຄ່ອງ ດ້ວຍການເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງແຮງ ແລະ ຄຸນປະໂຫຍດຂອງທຸກພາກສ່ວນເສດຖະກິດ ໄປຄຽງຄູ່ກັບການປັບປຸງ ແລະກໍ່ສ້າງພາກສ່ວນເສດຖະກິດຂອງລັດ ແລະ ພາກສ່ວນເສດຖະກິດຮ່ວມມື ຂອງປະຊາຊົນໃຫ້ເຕີບໃຫຍ່ເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ ເພື່ອເປັນຫລັກແຫລ່ງ ແລະ ສາມາດດຳລົງບົດບາດເປັນເຈົ້າພາທາງ; ປະຕິບັດການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ແລະ ຫັນເປັນທັນສະໄໝ ບົນພື້ນຖານການນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຢີໃໝ່ເຂົ້າໃນບາງຂົງເຂດ, ບາງຂະແໜງການທີ່ເປັນທ່າແຮງ ແລະ ເສດຖະກິດຊົນນະບົດ ເຊັ່ນ: ກະສິກຳ-ປ່າໄມ້, ອຸດສາຫະກຳປຸງແຕ່ງ, ຂະແໜງໄຟຟ້າ ໂດຍສະເພາະ ໄຟຟ້ານ້ຳຕົກ; ການບໍລິການທາງຜ່ານ, ການທ່ອງທ່ຽວ ແລະ ຂະແໜງບໍ່ແຮ່ ເພື່ອສ້າງໂຄງປະກອບ ເສດຖະກິດ ກະສິກຳ-ປ່າໄມ້ ຕິດພັນກັບອຸດສາຫະກຳ ແລະ ການບໍລິການ ກໍຄື ໂຄງປະກອບເສດຖະກິດ ຕາມເຂດແຄວ້ນ ໃຫ້ເປັນຕົນ ເປັນຕົວຂຶ້ນຢ່າງສອດຄ່ອງໃນທົ່ວປະເທດ.

4.4- ຕັ້ງໜ້າສົ່ງເສີມເສດຖະກິດຄອບຄົວ (ເສດຖະກິດຄອບຄົວ ທຳມະດາ, ເສດຖະກິດຄອບຄົວແບບເປີດກວ້າງ) ເພື່ອຍົກລະດັບລາຍໄດ້ ແລະ ຊີວິດການ ເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນໃຫ້ດີຂຶ້ນ ໄປພ້ອມກັບການລົງທຶນເປັນໂຄງການ ຕາມບໍລິເວນເຂດແຄວ້ນທີ່ເປັນຈຸດສຸມ ເພື່ອຊ່ວຍໜູນເສດຖະກິດຄອບຄົວໃຫ້ຂະຫຍາຍຕົວ. ພ້ອມກັນນັ້ນກໍ່ສ້າງການສະສົມເພື່ອມີທຶນຮອນພັດທະນາຢ່າງເປັນ ເຈົ້າການໃນຂັ້ນຕໍ່ໄປ.
4.5- ເອົາໃຈໃສ່ພັດທະນາການສຶກສາ, ສາທາລະນະສຸກ ແລະ ວັດທະນະທໍາ ແນໃສ່ສ້າງບຸກຄະລາກອນທີ່ມີຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດ, ມີສີມື, ມີວິຊາການ ແລະ ພະລານາໄມສົມບູນໃຫ້ໄດ້ ເພື່ອສາມາດຕອບສະໜອງ ຄວາມຮຽກ ຮ້ອງຕ້ອງການຂອງພາລະກິດປົກປັກຮັກສາ ແລະ ພັດທະນາປະເທດຊາດ

4.6- ສືບຕໍ່ປັບປຸງລະບົບການເມືອງ, ສ້າງພັກໃຫ້ປອດໃສ, ເຂັ້ມແຂງ ແລະ ໜັກແໜ້ນ, ສຶກສາອົບຮົມ ແລະ ບຳລຸງຖັນແຖວສະມາຊິກພັກ ໃຫ້ເປັນແບບຢ່າງ ນຳໜ້າໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ວຽກງານ ແລະ ການດຳລົງຊີວິດທີ່ສົດ ໃສກ້າວໜ້າ; ສ້າງລັດເຮົາໃຫ້ເປັນລັດຂອງປະຊາຊົນ, ໂດຍປະຊາຊົນ ແລະ ເພື່ອປະຊາຊົນຢ່າງແທ້ຈິງ; ດຳເນີນການຄຸ້ມຄອງລັດ, ຄຸ້ມຄອງສັງຄົມ ຕາມລະບຽບກົດໝາຍຢ່າງສັກສິດ, ແກ້ໄຂບັນຫາສັງຄົມ ໃຫ້ມີປະສິດທິພາບ, ເສີມສ້າງ ອະລິຍະທຳທາງດ້ານຈິດໃຈ ແລະ ຄວາມຍຸຕິທຳ ໃນສັງຄົມ.

4.7- ດຳເນີນວຽກງານກໍ່ສ້າງຮາກຖານໃຫ້ໄດ້ດີ ດ້ວຍການດຳເນີນມາດຕະການຫັນວຽກ, ຫັນກຳລັງພະນັກງານ, ພາຫະນະ, ທຶນຮອນລົງສູ່ຮາກຖານ, ລົງເຖິງປະຊາຊົນ; ສຶກສາອົບຮົມ, ຈັດຕັ້ງ ແລະ ນຳພາປະຊາຊົນປະຕິບັດ ວຽກງານຕ່າງໆ ດ້ວຍຄວາມຕື່ນຕົວເປັນເຈົ້າການ ແລະ ເປັນຂະບວນການອັນ ກວ້າງຂວາງ ແລະ ຕໍ່ເນື່ອງຢູ່ແຕ່ລະຮາກຖານ.

ບົນພື້ນຖານທິດທາງໜ້າທີ່ລວມດັ່ງກ່າວ, ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ໄດ້ກຳນົດທັດສະນະ ແລະແຜນນະໂຍບາຍໃຫຍ່ຕໍ່ຂົງເຂດວຽກງານຕ່າງໆ ດັ່ງນີ້ :
1) ກຳນົດທັດສະນະ ແລະ ຈຸດໝາຍ ກ່ຽວກັບການພັດທະນາປະເທດ ໂດຍເອົາການພັດທະນາເສດຖະກິດເປັນໃຈກາງ, ສືບຕໍ່ແກ້ໄຂຄວາມທຸກຍາກ ຂອງປະຊາຊົນ ໂດຍຖືເອົາການແກ້ໄຂຄວາມທຸກຍາກຂອງຄອບຄົວເປັນ ຈຸດສຸມ, ບືນຕົວສຸດຂີດ ປະຕິບັດຄາດໝາຍສູ້ຊົນ ແກ້ໄຂຄວາມທຸກຍາກ ຂອງຄອບຄົວ ໃຫ້ໄດ້ໂດຍພື້ນຖານ ໃນປີ 2010; ຍູ້ການເຕີບໂຕຂອງເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດໃຫ້ບັນລຸຄາດໝາຍ 7,5% ຂຶ້ນໄປໃນແຕ່ລະປີ.

2) ເພີ່ມປະສິດທິພາບແຫ່ງການຄຸ້ມຄອງມະຫາພາກຂອງລັດ ຕໍ່ເສດຖະກິດຕະຫລາດ ເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງປະເທດເຮົາຂະຫຍາຍຕົວ ໄປຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມ

3) ເພີ່ມຄວາມສາມາດໃນການພັດທະນາຊັບພະຍາກອນມະນຸດ ໃນທຸກດ້ານເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການ ໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ຂອງປະເທດເຮົາໃນໄລຍະໃໝ່, ເອົາໃຈໃສ່ການປະຕິບັດ ນະໂຍ ບາຍສັງຄົມໃຫ້ເໝາະສົມ ໂດຍສອດຄ່ອງກັບເງື່ອນໄຂ ແລະ ຄວາມສາມາດ ຕົວຈິງຂອງ ເສດຖະກິດ ການເງິນຂອງປະເທດເຮົາ.
4) ບູລະນະລັດປະຊາທິປະໄຕ ຕາມທິດສ້າງລັດຂອງປະຊາຊົນ,ໂດຍປະຊາຊົນ ແລະ ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນຢ່າງແທ້ຈິງ,ສ້າງລັດເຮົາໃຫ້ເປັນລັດແຫ່ງກົດໝາຍເທື່ອລະກ້າວ ພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງ ພັກ.

5)ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມັກຄີເປັນປຶກແຜ່ນຂອງປວງຊົນລາວທັງຊາດ ບົນພື້ນຖານການສ້າງພັນທະພາບກຳມະກອນ, ກະສິກອນ, ນັກຮຽນຮູ້ປັນຍາຊົນ ປະຕິວັດ ໃຫ້ແໜ້ນແກ່ນ ພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງພັກ.

6) ປະຕິບັດແນວທາງປ້ອງກັນຊາດ ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບທົ່ວປວງຊົນຮອບດ້ານ, ປົກປ້ອງເອກະລາດ, ອະທິປະໄຕ ແລະ ຜືນແຜ່ນດິນ ອັນຄົບຖ້ວນ ຂອງຊາດໄວ້ໃຫ້ໝັ້ນຄົງ, ຮັບປະກັນສະຖຽນລະພາບ ແລະ ຄວາມສະຫງົບ ອັນໜັກແໜ້ນສຳລັບການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ແລະການທຳມາຫາກິນ ຂອງປະຊາຊົນ.

7) ສືບຕໍ່ປະຕິບັດແນວທາງການຕ່າງປະເທດທີ່ສ້າງສັນ, ເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນຢ່າງຕັ້ງໜ້າ ແລະເປັນເຈົ້າການ, ປະຕິບັດນະໂຍບາຍພົວພັນແບບ ຫລາຍທິດ, ຫລາຍຝ່າຍ ແລະ ຫລາຍຮູບແບບ ບົນພື້ນຖານເຄົາລົບ ເອກະລາດ, ອະທິປະໄຕ ແລະ ຜືນແຜ່ນດິນອົນຄົບຖ້ວນຂອງກັນ, ບໍ່ແຊກແຊງເຂົ້າ ວຽກງານພາຍໃນຂອງກັນ ແລະ ກັນ,ສະເໝີພາບ ແລະຕ່າງຝ່າຍຕ່າງໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດ.

* ເພື່ອສືບຕໍ່ ນຳພາ-ພາລະກິດປ່ຽນແປງໃໝ່ ໄປສູ່ຈຸດໝາຍຢ່າງມີໄຊ, ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ໄດ້ເປັນເອກະພາບກັນຕົກລົງວ່າ: ຕ້ອງຍົກສູງຄວາມສາມາດ ແລະ ເພີ່ມທະວີບົດບາດການ ນຳພາຂອງພັກໃນທຸກດ້ານ, ສ້າງພັກ ໃຫ້ປອດໃສເຂັ້ມແຂງ ແລະໜັກແໜ້ນ. ຢາກເຮັດໄດ້ແນວນັ້ນ ຕ້ອງກຳແໜ້ນບັນດາທິດທາງໜ້າທີ່ ໃຫຍ່ ດັ່ງລຸ່ມນີ້ :
1) ຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງວຽກງານການເມືອງ-ແນວຄິດ ແລະ ເອົາໃຈໃສ່ປັບປຸງວຽກງານຄົ້ນຄວ້າທິດສະດີ ບົນພື້ນຖານຢຶດໝັ້ນທິດສະດີ ມາກ-ເລນິນ, ທາດແທ້ປະຕິວັດຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ແລະ ອຸດົມການສັງຄົມນິຍົມ ຢ່າງເດັດດ່ຽວ.

2) ເພີ່ມທະວີວຽກງານສ້າງພັກໃຫ້ໜັກແໜ້ນທາງດ້ານການຈັດຕັ້ງ ໂດຍຢຶດໝັ້ນຫລັກການລວມສູນປະຊາທິປະໄຕ, ເສີມຂະຫຍາຍປະຊາທິປະໄຕ ໄປພ້ອມກັບການເພີ່ມທະວີລະບຽບວິໄນພາຍໃນພັກຢ່າງເຂັ້ມງວດ; ຕັ້ງໜ້າ ປັບປຸງລະບອບລະບຽບການ ກ່ຽວກັບການຈັດຕັ້ງຮາກຖານພັັກ ແລະ ກົງຈັກຊ່ວຍວຽກ ຂອງຄະນະພັກທຸກຂັ້ນ.

3) ເຊີດຊູຄວາມເປັນແບບຢ່າງ ນຳໜ້າ ຂອງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ ໃນທຸກການເຄື່ອນໄຫວວຽກງານ ແລະ ການດຳລົງຊີວິດ.

4) ສືບຕໍ່ປັບປຸງແບບແຜນນຳພາຂອງພັກ ຕາມທິດເສີມຂະຫຍາຍແບບແຜນນຳພາ ຕາມແນວທາງມະຫາຊົນ ອັນເປັນມູນເຊື້ອທີ່ດີງາມຂອງພັກເຮົາ; ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍຕ້ອງເສີມຂະຫຍາຍປະຊາທິປະໄຕພາຍໃນພັກ, ກຳຈັດປັດເປົ່າແບບແຜນອາດຍາສິດ, ອັດຕະວະໄສ ແລະ ຮູບການໃຫ້ໄດ້.

5) ເພີ່ມທະວີ ແລະ ຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງວຽກງານກວດກາ ດ້ວຍການຄົ້ນຄວ້າວາງລະບຽບການ ແລະ ກົນໄກອັນລະອຽດເປັນລະບົບ ເພື່ອປະຕິບັດ ການກວດກາ ຂອງການຈັດຕັ້ງຕໍ່ບຸກຄົນ, ການກວດກາລະຫວ່າງການ ຈັດຕັ້ງດ້ວຍກັນ ກໍຄື ການກວດກາຂອງຂັ້ນລຸ່ມຕໍ່ຂັ້ນເທິງໃຫ້ປົກກະຕິ, ປະສານສົມທົບ ການກວດກາຂອງພັກ, ຂອງລັດ ແລະ ການກວດກາຂອງປະຊາຊົນໃຫ້ເໝາະສົມກົມກຽວ, ປະຕິບັດລະບອບກວດກາ ເພື່ອສະກັດກັ້ນ, ກວດກາ ເພື່ອສົ່ງເສີມ ແລະ ຂະຫຍາຍອັນຕັ້ງໜ້າ ແລະ ປັດໄຈໃໝ່ໃຫ້ດີກວ່າເກົ່າ; ເອົາໃຈໃສ່ປັບປຸງວຽກງານປ້ອງກັນພັກຕື່ມອີກ.

6) ບຳລຸງຖັນແຖວພະນັກງານ ທັງທາງດ້ານຄຸນສົມບັດ ແລະຄວາມສາມາດ, ປັບປຸງ ແລະ ເພີ່ມທະວີຫລັກໝັ້ນການເມືອງໃຫ້ໜັກແໜ້ນ, ມີຄວາມຈົງ ຮັກພັກດີຕໍ່ປະເທດຊາດ ແລະ ມີນ້ຳໃຈຮັບໃຊ້ຊາດ-ຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນ, ມີແບບແຜນດຳລົງຊີວິດອັນສົດໃສ ແລະ ກ້າວໜ້າ, ມີສະຕິຕໍ່ການຈັດຕັ້ງ ມີລະບຽບວິໄນ ແລະ ເຄົາລົບກົດໝາຍ.

ຂອບໃຈຂໍ້ມູນຈາກ: ຂ່າວສານປະເທດລາວ

ຂອບໃຈທີ່ອ່ານ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ VII ຂອງພັກ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ VII ຂອງພັກ (12-14/3/2001)

ໄດ້ດຳເນີນແຕ່ວັນທີ 12-14 ມີນາ 2001, ທີ່ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ, ພາຍໃຕ້ການເປັນປະທານ ຂອງ ສະຫາຍ ຄຳໄຕ ສີພັນດອນ, ປະທານຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ; ເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມໃຫຍ່ມີຜູ້ແທນ 452 ສະຫາຍ ທີ່ມາຈາກບັນດາຂະແໜງການອ້ອມຂ້າງສູນກາງ, ທ້ອງຖິ່ນແລະຮາກຖານຕ່າງໆ ໃນທົ່ວປະເທດ ເຊິ່ງເປັນ ຕົວແທນໃຫ້ສະມາຊິກພັກທັງໝົດ ຈຳນວນ 100.000 ກວ່າສະຫາຍ.ໄດ້ເລືອກຕັ້ງເອົາຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ 53 ສະຫາຍ, ກອງປະຊຸມຄັ້ງປະຖົມມະລຶກເລືອກເອົາກົມການເມືອງ 11 ສະຫາຍ ແລະ ເລືອກເອົາ ສະຫາຍ ຄຳໄຕ ສີພັນດອນ ເປັນປະທານຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ ເປັນສະໄໝທີ 2.

* ເນື້ອໃນຕົ້ນຕໍໂດຍຫຍໍ້ຂອງມະຕິ:

1) ຖອດຖອນໄດ້ບົດຮຽນ 5 ປະການ ຄື:
+ ຢຶດໝັ້ນໃນລັດທິມາກ-ເລນິນ ແລະຈຸດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ.
+ ເອົາໃຈໃສ່ປັບປຸງກໍ່ສ້າງພັກໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ, ປະຕິບັດຫລັກການລວມສູນປະຊາທິປະໄຕຢ່າງເຂັ້ມງວດ.
+ ເອົາໃຈໃສ່ສ້າງກຳລັງທີ່ຈົງຮັກພັກດີ, ໂດຍສະເພາະ ແມ່ນຜູ້ເປັນຫລັກແຫລ່ງນຳພາແຕ່ລະຂັ້ນ.
+ ຢຶດໝັ້ນໃນທັດສະນະມະຫາຊົນ, ຖືປະຊາຊົນເປັນກົກ.
+ ສ້າງສະພາບແວດລ້ອມພາຍໃນ ແລະ ພາຍນອກອັນອຳນວຍ.

2) ກ່ຽວກັບທິດທາງ ໜ້າທີ່ຈຸດສຸມ-ຄາດໝາຍສູ້ຊົນ ແຕ່ນີ້ຮອດປີ 2020:
- ເຮັດໃຫ້ປະເທດຊາດຫລຸດພົ້ນຈາກຄວາມດ້ອຍພັດທະນາ, ເປັນປະເທດທີ່ມີສະຖຽນລະພາບທາງດ້ານການເມືອງ ແລະ ມີຄວາມສະຫງົບ-ປອດໄພທາງສັງຄົມ ຢ່າງໜັກແໜ້ນ; ເສດຖະກິດຂະຫຍາຍ ຕົວຕໍ່ເນື່ອງ ແລະ ໝັ້ນທ່ຽງ ດ້ວຍຈັງຫວະໄວພໍສົມຄວນ; ປະຊາຊົນມີຊີວິດການເປັນຢູ່ລື່ນລະດັບ ປະຈຸບັນ 3 ເທົ່າ, ເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດ ມີພື້ນຖານອັນໝັ້ນຄົງດ້ວຍໂຄງປະກອບກະສິກໍາ-ປ່າໄມ້ຕິດແໜ້ນກັບ ອຸດສາຫະກຳ ແລະ ບໍລິການທີ່ມີຄວາມສົມສ່ວນ ແລະ ຕັ້ງໜ້າ; ເສດຖະກິດຕະຫລາດທີ່ມີການຄຸ້ມຄອງຂອງລັດ ໄດ້ເປັນລະບົບ ແລະ ມີປັດໄຈພື້ນຖານແຫ່ງການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ແລະ ທັນສະໄໝ, ບັນດາພາກສ່ວນ ເສດຖະກິດລ້ວນ ແຕ່ຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງກົມກຽວ ແລະ ເປັນອົງປະກອບກໍາລັງແຮງຂອງເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດ, ໃນນັ້ນ ພາກສ່ວນເສດຖະກິດຂອງລັດ ແລະ ພາກສ່ວນເສດຖະກິດຮ່ວມມືຂອງປະຊາຊົນກວມສ່ວນຫລາຍໃນເສດຖະກິດແຫ່ງ ຊາດ. ລະບົບການເມືອງທີ່ມີພັກປະຊາຊົນ ປະຕິວັດລາວເປັນ ແກນນຳມີຄວາມໜັກແໜ້ນ, ລັກສະນະລັດຂອງປະຊາບຊົນ ໂດຍປະຊາຊົນ ແລະ ເພື່ອປະຊາຊົນ ສະແດງອອກຈະແຈ້ງ, ສິດທິຂອງພົນລະເມືອງມີການຮັບປະກັນ ດ້ວຍການຄຸ້ມຄອງຕາມກົດໝາຍທີ່ສັກສິດ, ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າມີຄວາມສາມັກຄີເປັນປຶກແຜ່ນ, ມີລະດັບການສຶກສາທົ່ວໄປຈົບມັດທະຍົມຕອນຕົ້ນ, ໄດ້ຮັບການບໍລິການດ້ານສາທາລະນະສຸກຢ່າງທົ່ວເຖິງ ແລະ ມີເງື່ອນໄຂພັດທະນາຕົນເອງດີຂຶ້ນ; ວັດທະນະທຳອັນດີງາມ ຂອງຊາດໄດ້ຮັບການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ພັດທະນາໃຫ້ອຸດົມຮັ່ງມີຕື່ມອີກ. ສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນລາວ ມີການພົວພັນຮ່ວມມືກວ້າງຂວາງກັບນາໆຊາດ ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດອັນຊອບທໍາຂອງຊາດ ແລະ ສາມາດເຂົ້າຮ່ວມໃນການເຄື່ອນໄຫວສາກົນໄດ້ຢ່າງເປັນເຈົ້າການ.

* ຄາດໝາຍສູ້ຊົນສຳລັບໄລຍະ 5 ປີ ຕໍ່ໜ້າ 2001-2005:

1) ຮັບປະກັນໃຫ້ປະເທດບຊາດສືບຕໍ່ມີຄວາມສະຫງົບທາງສັງຄົມ ແລະ ມີສະຖຽນລະພາບທາງ ດ້ານການເມືອງອັນໜັກແໜ້ນ.

2) ຮັບປະກັນໃຫ້ເສດຖະກິດຂະຫຍາຍຕົວຕໍ່ເນື່ອງ ໃນລະດັບສະເລ່ຍບໍ່ຫລຸດ 7% ຕໍ່ປີ ທັງມີຄວາມໝັ້ນ ທ່ຽງ ແລະ ຖືກທິດ.

3) ແກ້ໄຂຄວາມທຸກຍາກຂອງປະຊາຊົນໃຫ້ໄດ້ກວ່າເຄິ່ງໜຶ່ງຂອງຈຳນວນຄອບຄົວທີ່ທຸກຍາກໃນປະຈຸບັນ.

4) ຢຸດຕິການຖາງປ່າເຮັດໄຮ່ປູກເຂົ້າໃຫ້ໄດ້ໂດຍພື້ນຖານ ແລະ ຢຸດຕິການປູກຝິ່ນໃຫ້ໄດ້ຢ່າງສິ້ນເຊີງ.

5) ສ້າງກິດຈະກຳ ອັນເປັນພື້ນຖານໃຫ້ໄດ້ຈຳນວນໜຶ່ງ ເພື່ອການກ້າວເຂົ້າສູ່ການ ຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ແລະ ທັນສະໄໝໃນຂັ້ນຕໍ່ໄປ.

6) ສ້າງພົນລະເມືອງລາວ ໃຫ້ເປັນຜູ້ມີຄຸນສົມບັດ ສິນທຳ, ຮູ້ຈັກກົດໝາຍ ແລະເຄົາລົບກົດໝາຍ, ມີສຸຂະພາບແຂງແຮງ, ມີຄວາມທົນທານຕໍ່ໜ້າທີ່ວຽກງານ.

7) ສ້າງບຸກຄະລາກອນໃຫ້ພຽງພໍກັບຄວາມຕ້ອງການຂອງການປະຕິບັດສອງໜ້າທີ່ຍຸດທະສາດ.

8) ກ່ຽວກັບດ້ານການເມືອງແມ່ນຕ້ອງຮັກສາ ແລະ ເຊີດຊູບົດບາດການນໍາຂອງພັກໃຫ້ສູງຂຶ້ນ, ສ້າງໃຫ້ລັດມີຄວາມສັກສິດໃນການບໍລິຫານ ແລະ ຫລຸດຜ່ອນ ປະກົດການຫຍໍ້ທໍ້ຕ່າງໆລົງໃຫ້ໄດ້.

9) ກ່ຽວກັບຂົງເຂດການຕ່າງປະເທດ, ມີການພົວພັນມິດຕະພາບ ກັບນາໆຊາດ ແລະ ມີການຮ່ວມມືກັບເພື່ອນມິດໃນໂລກ ຢ່າງກວ້າງຂວາງ.

* ຄາດໝາຍສູ້ຊົນສຳລັບ ໄລຍະ ປີ 2006-2010 :

- ເສດຖະກິດຂະຫຍາຍຕົວຕໍ່ເນື່ອງໂດຍສະເລ່ຍບໍ່ໃຫ້ຫລຸດ 7% ຕໍ່ປີ;
- ຢຸດຕິການຖາງປ່າເຮັດໄຮ່ປູກເຂົ້າຢ່າງສິ້ນເຊີງ, ຄອບຄົວທີ່ທຸກຍາກໃຫ້ໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂ;
- ມີພື້ນຖານໂຄງລ່າງເສດຖະກິດ, ວັດທະນະທຳ, ວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຢີ ແລະ ບຸກຄະລາກອນເພື່ອຮອງຮັບການຫັນເປັນ ອຸດສາຫະກຳ ແລະ ທັນສະໄໝ

ເພື່ອຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຄາດໝາຍສູ້ຊົນທີ່ວາງອອກນັ້ນ ໃຫ້ປະກົດຜົນເປັນຈິງ ກອງປະຊຸມໄດ້ວາງທິດທາງໜ້າທີ່ລວມ ຄື:
- ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມັກຄີເປັນເອກະພາບພາຍໃນພັກ ແລະ ໃນທົ່ວປວງຊົນ, ເສີມຂະຫຍາຍ ນ້ຳໃຈຮັກຊາດ, ເອກະລາດ ເປັນເຈົ້າຕົນເອງ, ສ້າງຄວາມ ເຂັ້ມແຂງດ້ວຍຕົນເອງ, ຂຸດຄົ້ນຄວາມອາດສາມາດບົ່ມຊ້ອນຢູ່ພາຍໃນ ຢ່າງສຸດຂີດ ສົມທົບກັບການຍາດແຍ່ງເອົາການຮ່ວມມືຊ່ວຍເຫລືອຈາກພາຍນອກ ຢ່າງຕັ້ງໜ້າ ເພື່ອປົກປັກຮັກສາ ແລະ ສ້າງສາພັດທະນາປະເທດຊາດ ແລະ ສືບຕໍ່ດຳເນີນການປ່ຽນແປງໃໝ່.

1) ທົ່ວພັກ, ທົ່ວປວງຊົນເຮົາຕ້ອງພ້ອມກັນສຸມເຫື່ອແຮງ ແລະ ສະຕິປັນຍາໃສ່ການຂະຫຍາຍເສດຖະກິດ ໂດຍຖືເອົາກນສ້າງສາພັດທະນາເສດຖະກິດ ເປັນໜ້າທີ່ ໃຈກາງຕິດພັນກັບການແກ້ໄຂບັນຫາສັງຄົມ ແລະ ການພັດທະນາ ຄົນລາວໃຫ້ມີຄວາມກ້າວໜ້າໄປພ້ອມແຕ່ຫົວທີ; ມີມາດຕະການອັນຄົບຊຸດ ເພື່ອແກ້ໄຂ ຄວາມທຸກຍາກຂອງປະຊາຊົນໃຫ້ດີຂຶ້ນເປັນກ້າວໆຢ່າງຈະແຈ້ງ.

2) ເພີ່ມທະວີບົດບາດການນຳພາຂອງພັກ ໃນທຸກຂົງເຂດວຽກງານ ໄປຄຽງຄູ່ກັບການປັບປຸງກົງຈັກລັດໃຫ້ມີຄວາມສັກສິດ ແລະ ມີປະສິດທິພາບ. ຊຸກຍູ້ວຽກງານ ແນວໂຮມ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວຂອງອົງການຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນ, ເສີມຂະຫຍາຍສິດເປັນເຈົ້າຂອງປະຊາຊົນຢ່າງຕັ້ງໜ້າ.

ຂອບໃຈຂໍ້ມູນຈາກ: ຂ່າວສານປະເທດລາວ

ຂອບໃຈທີ່ອ່ານ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ VI ຂອງພັກ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ VI ຂອງພັກ (18-20/3/1996)

- ໄຂຂຶ້ນແຕ່ວັນທີ 18 ຫາ ວັນທີ 20 ເດືອນ ມີນາ ປີ 1996, ທີ່ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ, ພາຍໃຕ້ການເປັນປະທານຂອງສະຫາຍ ຄຳໄຕ ສີພັນດອນ, ປະທານ ຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ. ມີຜູ້ແທນເຂົ້າຮ່ວມ 381 ສະຫາຍ ເຊິ່ງເປັນຕົວແທນໃຫ້ແກ່ສະມາຊິກພັກ 78.000 ສະຫາຍ ໃນທົ່ວປະເທດ. ນອກນີ້ຍັງມີຄະນະຜູ້ແທນຖືກເຊີນຈາກ ພັກອ້າຍນ້ອງຈຳນວນໜຶ່ງເຂົ້າຮ່ວມນຳ.
- ກອງປະຊຸມໄດ້ເລືອກຕັ້ງເອົາສະຫາຍ ຄຳໄຕ ສີພັນດອນ ເປັນປະທານຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ, ມີກົມການເມືອງ 9 ສະຫາຍ, ມີຄະນະບໍລິຫານ ງານສູນກາງພັກ 49 ສະຫາຍ, ຍິງ 4 ສະຫາຍ.

* ເນື້ອໃນສຳຄັນຂອງມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ VI ຂອງພັກ:

ໄດ້ສະຫລຸບຕີລາຄາ ແລະ ຖອດຖອນບົດຮຽນຈາກ ການດຳເນີນພາລະກິດປ່ຽນແປງໃໝ່ ໃນໄລຍະ 10 ປີ ຜ່ານມາ, ເຊິ່ງສາມາດຖອດຖອນໄດ້ 5 ບົດຮຽນ ພື້ນຖານ ຄື:
+ ໜຶ່ງ: ການເພີ່ມທະວີຄວາມສາມັກຄີເອກະພາບ ໃນທົ່ວພັກ ທົ່ວປວງຊົນ ຕິດແໜ້ນກັບການເຊີດຊູນ້ຳໃຈຮັກຊາດ, ເສີມຂະຫຍາຍຈິດໃຈເອກະລາດ ເປັນເຈົ້າ ຕົນເອງ, ເພິ່ງຕົນເອງ ແລະ ສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງດ້ວຍຕົນເອງ ແມ່ນປັດໄຈຕັດ ສິນຜົນສຳເລັດຂອງພາລະກິດປ່ຽນແປງໃໝ່;
+ ສອງ: ອີງໃສ່ປະຊາຊົນ, ເສີມຂະຫຍາຍກໍາລັງແຮງອັນມະຫາສານຂອງປະຊາຊົນ ແລະ ເຮັດທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງ ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນ;
+ ສາມ: ຮັບປະກັນສະຖຽນລະພາບ ທາງດ້ານການເມືອງ, ຄວາມສະຫງົບ ແລະຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍ ໃນສັງຄົມ ແມ່ນເງື່ອນໄຂອັນຈຳເປັນ ສຳລັບ ການປ່ຽນແປງໃໝ່;
+ ສີ່: ເພີ່ມທະວີບົດບາດ ນຳພາຂອງພັກ ໃນທຸກຂົງເຂດວຽກງານ ແລະ ເຊີດຊູຄວາມສັກສິດແຫ່ງການຄຸ້ມຄອງລັດ ແມ່ນເງື່ອນໄຂຮັບປະກັນໃຫ້ແກ່ການ ປ່ຽນແປງໃໝ່ໃຫ້ດຳເນີນໄປຢ່າງຖືກຕ້າງ ຕາມແນວທາງ ແລະ ຈຸດໝາຍຂອງພັກ, ເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງແຮງຂອງຊາດ ສົມທົບກັບກຳລັງແຮງຂອງຍຸກສະໄໝ;
+ ຫ້າ: ຍາດແຍ່ງເອົາການສະໜັບສະໜູນ ແລະ ການຊ່ວຍເຫລືອ ຈາກສາກົນຢ່າງມີຫລັກການ.

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ໄດ້ກຳນົດຈຸດໝາຍໃຫຍ່ ໃນໄລຍະປີ 2020: ສູ້ຊົນເຮັດໃຫ້ປະເທດຊາດຫລຸດພົ້ນອອກຈາກສະພາວະດ້ອຍພັດທະນາ; ເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ມີການພັດທະນາ ແລະ ໄດ້ມີການປ່ຽນແປງໃໝ່ດ້ວຍລະດັບຕ່າງກັບສະພາບປະຈຸບັນ ຄື:
+ ການຜະລິດກະສິກຳ ແລະ ອຸດສາຫະກຳມີການຂະຫຍາຍຕົວ ແລະ ມີບາງດ້ານທັນສະໄໝ.
+ ຊີວິດການເປັນຢູ່ດ້ານວັດຖຸ ແລະ ວັດທະນະທຳ ເປັນປົກກະຕິ ແລະ ມີຄຸນນະພາບສູງຂຶ້ນ.
+ ພົນລະເມືອງໄດ້ຮັບການສຶກສາ ແລະບໍລິການດ້ານສາທາລະນະສຸກ ຢ່າງທົ່ວເຖິງ.
+ ວັດທະນະທຳອັນດີງາມຂອງຊາດ ໄດ້ຮັບການເສີມຂະຫຍາຍຢ່າງອຸດົມຮັ່ງມີ.
+ ການສະຫວັດດີການສັງຄົມອັນພື້ນຖານ ມີການຮັບປະກັນ.
+ ມີບຸກຄະລາກອນ ແລະ ກຳລັງແຮງງານທີ່ມີຄວາມສາມາດຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການພື້ນຖານຂອງການພັດທະນາປະເທດ;
+ ສັງຄົມມີຄວາມສະຫງົບສຸກ, ສີວິໄລ ແລະ ຍຸຕິທຳ, ລະບົບການເມືອງ ປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນມີພັກເປັນແກນນຳມີຄວາມໜັກແໜ້ນ, ເຂັ້ມແຂງ;
+ ມີການພົວພັນຮ່ວມມືອັນກວ້າງຂວາງກັບສາກົນ ແລະ ສາມາດເຈືອຈານເຂົ້າກັບທ່າອ່ຽງ ລວມຂອງຍຸກສະໄໝ.

* ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ໄດ້ກຳນົດຈຸດໝາຍສຳລັບ 5 ປີຕໍ່ໜ້າ 1996-2000 ຄື:

- ສູ້ຊົນຮັບປະກັນໃຫ້ເສດຖະກິດຂະຫຍາຍຕົວຕໍ່ເນື່ອງ ໃນລະດັບ 8-8,5% ຕໍ່ປີ, ຮອດປີ 2000 ລາຍໄດ້ສະເລ່ຍ ຕາມຫົວຄົນໃຫ້ໄດ້ 500 ໂດລາ; ສ້າງກິດຈະການພື້ນຖານ ຈໍານວນໜຶ່ງ ໃຫ້ເປັນໜໍ່ແໜງ ສຳລັບການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ແລະ ທັນສະໄໝໃນຂັ້ນຕໍ່ໄປ; ແກ້ໄຂຄວາມອຶດຢາກຂາດເຂີນ ແລະ ຄວາມທຸກຍາກຂອງປະຊາຊົນ ໃນບໍລິເວນຈຸດສຸມຈຳນວນໜຶ່ງ ດ້ວຍການ ພັດທະນາຊົນນະບົດຮອບດ້ານ.

* ທິດທາງໜ້າທີ່ລວມຄື:

- ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມັກຄີເປັນເອກະພາບ ພາຍໃນພັກ ແລະ ໃນທົ່ວປວງຊົນ, ຮັບປະກັນສະຖຽນລະພາບ ແລະ ຄວາມສະຫງົບໃຫ້ໄດ້ຢ່າງໜັກແໜ້ນ, ສ້າງເງື່ອນໄຂອັນເອື້ອອຳນວຍສຳລັບ ການທຳມາຫາກິນຂອງປະຊາຊົນ ແລະ ການສ້າງສາພັດທະນາປະເທດຊາດ; ປົກປັກຮັກສາ ເອກະລາດ ແລະ ອະທິປະໄຕຂອງຊາດໄວ້ຢ່າງໝັ້ນຄົງ; ລະດົມກຳລັງແຮງຂອງທຸກພາກສ່ວນເສດຖະກິດ ແລະ ທົ່ວສັງຄົມເຂົ້າ ໃນການ ພັດທະນາສ້າງສາ ປະເທດຊາດ; ເສີມຂະຫຍາຍນ້ຳໃຈຮັກຊາດຕິດພັນກັບຮັກລະບອບໃໝ່, ເຊີດຊູສະຕິຊາດເອກະລາດ, ເປັນເຈົ້າຕົນເອງ, ດຸໝັ່ນ ແລະ ປະຢັດ ໃນການສ້າງສາ ປະເທດຊາດ; ສູ້ຊົນໃຫ້ມີການສະສົມ ຈາກພາຍໃນປະເທດ, ເຮັດໃຫ້ການເງິນແຫ່ງຊາດມີຄວາມໝັ້ນທ່ຽງ ແລະ ເປັນເຈົ້າຕົນເອງເທື່ອລະກ້າວ; ປະຕິບັດນະໂຍບາຍປະຊາກອນຢ່າງຕັ້ງໜ້າ, ເຮັດໃຫ້ການເພີ່ມຂຶ້ນຂອງພົນລະເມືອງ ສອດຄ່ອງກັບລະດັບການ ຂະຫຍາຍ ຕົວຂອງເສດຖະກິດ, ຍົກລະດັບຄວາມຮູ້ ຂອງປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າ ກໍ່ສ້າງແຮງງານວິຊາຊີບ ແລະ ບຸກຄະລາກອນໃຫ້ສາມາດຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການອັນຮີບດ່ວນ ໃນສະເພາະໜ້າຂອງການ ພັດທະນາປະເທດ, ແກ້ໄຂບັນຫາຕ່າງໆທາງສັງຄົມ, ເຮັດໃຫ້ສັງຄົມມີຄວາມສີວິໄລ ແລະ ຍຸຕິທຳ; ເພີ່ມທະວີບົດບາດ ແລະ ຊີດຊູຄວາມສາມາດນຳພາ ຂອງພັກ ໃນທຸກຂົງເຂດວຽກງານ; ປັບປຸງ ແລະ ຍົກສູງປະສິດທິພາບ ແຫ່ງການຄຸ້ມຄອງດ້ວຍ ກົດໝາຍ ຂອງລັດຕໍ່ເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ; ຍູ້ແຮງການເຄື່ອນໄຫວ ຂອງ ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນ, ເສີມຂະຫຍາຍສິດເປັນເຈົ້າຕົນເອງ ຂອງປະຊາຊົນ; ເສີມສ້າງສາຍພົວພັນມິດຕະພາບ ກັບນາໆຊາດ ແລະ ເປີດກວ້າງ ການ ພົວພັນຮ່ວມມືກັບເພື່ອນມິດສາກົນ.

ກອງປະຊຸມ ໄດ້ຮັບຮອງເອົາກົດລະບຽບຂອງພັກ ສະບັບດັດແປງໃໝ່, ເຊິ່ງໄດ້ປັບປຸງເພີ່ມເຕີມ ແລະ ເນັ້ນໜັກລັກສະນະຊົນຊັ້ນ ແລະ ອຸດົມການຂອງພັກ, ເປັນຕົ້ນໄດ້ກຳນົດແຈ້ງທິດນຳໃນການກໍ່ສ້າງພັກ ຄື:
1) ເອົາໃຈໃສ່ສຶກສາອົບຮົມ ແລະກໍ່ສ້າງພັກໃຫ້ເຂັ້ມແຂງທາງດ້ານການເມືອງ, ແນວຄິດ ແລະການ ຈັດຕັ້ງ.

2) ສົມທົບ ລະຫວ່າງກໍ່ສ້າງພັກ ກັບການເພີ່ມທະວີຄວາມສັກສິດ ໃນການຄຸ້ມຄອງລັດ, ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດຂອງບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນ.

3) ການປັບປຸງກໍ່ສ້າງພັກ ຕ້ອງຖືເອົາຄຸນນະພາບເປັນກົກ, ຮັບເອົາຜູ້ທີ່ດີເດັ່ນ ມີເງື່ອນໄຂມາດຖານຄົບຖ້ວນເຂົ້າພັກ, ເດັດດ່ຽວເອົາຜູ້ເສື່ອມຄຸນປ່ຽນທາດ ອອກ ຈາກພັກ.

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ V ຂອງພັກ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ V ຂອງພັກ (27-29/3/1991)

ເປັນກອງປະຊຸມທີ່ເຮັດໃຫ້ແນວທາງປ່ຽນແປງໃໝ່ກາຍເປັນອັນສົມບູນກວ່າເກົ່າ.ດຳເນີນ ແຕ່ວັນທີ 27-29/03/1991, ທີ່ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ, ພາຍໃຕ້ການເປັນປະທານ ຂອງສະຫາຍ ໄກສອນ ພົມວິຫານ, ເລຂາທິການໃຫຍ່ ຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ.

- ມີຜູ້ແທນເຂົ້າຮ່ວມ 367 ສະຫາຍ ທີ່ມາຈາກຂະແໜງການ, ທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ຮາກຖານຕ່າງໆ ເຊິ່ງເປັນຕົວແທນໃຫ້ແກ່ສະມາຊິກພັກ ຈຳນວນ 60.000 ສະຫາຍ ໃນທົ່ວປະເທດ.ໄດ້ເລືອກຕັ້ງເອົາຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ 59 ສະຫາຍ, ໃນນັ້ນ ສຳຮອງ 4 ສະຫາຍ ແລະ ມີການປ່ຽນແປງແນວທາງການຈັດຕັ້ງຈຳນວນໜຶ່ງ, ເປັນຕົ້ນ ປ່ຽນຈາກເລຂາທິການໃຫຍ່ຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ ມາເປັນປະທານຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ ໂດຍໄດ້ເລືອກເອົາ ສະຫາຍ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ເປັນປະທານ; ເລືອກຕັ້ງເອົາກົມການເມືອງ 11 ສະຫາຍ, ສ່ວນຄະນະເລຂາທິການນັ້ນ ເນື່ອງຈາກວ່າບໍ່ມີເລຂາທິການໃຫຍ່ ຈຶ່ງບໍ່ຈຳເປັນມີຄະນະເລຂາອີກ, ແຕ່ໄດ້ເລືອກຕັ້ງເອົາສະຫາຍ ປະທານຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ ເປັນຜູ້ປະຈໍາການ ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ.

* ເນື້ອໃນຫຍໍ້ຂອງມະຕິ:

ກອງປະຊຸມໄດ້ກຳນົດລັກສະນະ ແລະໄລຍະຂອງການປະຕິວັດປະເທດເຮົາ ໃນໄລຍະປັດຈຸບັນວ່າ : ແມ່ນໄລຍະແຫ່ງການສືບຕໍ່ສ້າງ ແລະ ຂະຫຍາຍລະບອບປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນ, ສ້າງຖະຖົມປັດໄຈກ້າວຂຶ້ນສັງຄົມນິຍົມເທື່ອລະກ້າວ.

* ທິດທາງໜ້າທີ່ລວມ:

ສືບຕໍ່ສ້າງພາລະກິດປ່ຽນແປງໃໝ່ຢ່າງຮອບດ້ານ, ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມັກຄີເປັນອັນໜຶ່ງ ອັນດຽວຂອງປວງຊົນລາວທັງຊາດ ບົນພື້ນຖານພັນທະພາບກຳມະກອນ-ກະສິກອນ ແລະ ປັນຍາຊົນ ນັກຮຽນຮູ້ ພາຍໃຕ້ການນຳພາ ຂອງພັກ;

+ ຕັ້ງໜ້າສົ່ງເສີມເສດຖະກິດຫລາຍພາກສ່ວນ ແນໃສ່ຂະຫຍາຍກຳລັງການຜະລິດ ຢ່າງແຂງແຮງ, ຫັນປ່ຽນເສດຖະກິດທຳມະຊາດ ແລະ ເຄິ່ງທຳມະຊາດ ໄປສູ່ເສດຖະກິດສິນຄ້າ, ເຮັດໃຫ້ຊີວິດການເປັນຢູ່ທາງດ້ານວັດຖຸ ແລະ ວັດທະນະທຳຂອງປະຊາຊົນເຜົ່າຕ່າງໆ ນັບມື້ນັບດີຂຶ້ນ;

+ ເສີມຂະຫຍາຍປະຊາທິປະໄຕ ໃນທຸກຂົງເຂດຊີວິດສັງຄົມ, ເຊີດຊູບົດບາດຂອງບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງ ມະຫາຊົນ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງສັງຄົມ;
+ ກໍ່ສ້າງກົງຈັກລັດໃຫ້ເປັນລັດຂອງປະຊາຊົນ, ໂດຍປະຊາຊົນ ແລະ ເພື່ອປະຊາຊົນຢ່າງແທ້ຈິງ ທີ່ເຄື່ອນໄຫວຕາມລັດຖະທຳມະມູນ ແລະ ກົດໝາຍ;

+ ເພີ່ມທະວີບົດບາດການນຳພາຂອງພັກ ໃນລະບົບການເມືອງຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ;
+ ປັບປຸງວຽກງານປ້ອງກັນຊາດ-ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບທົ່ວປວງຊົນ, ປົກປັກຮັກສາເອກະລາດ, ອະທິປະໄຕຂອງຊາດ ແລະ ລະບອບໃໝ່ໄວ້ໃຫ້ໝັ້ນຄົງ, ຮັບປະກັນ ສະຖຽນລະພາບທາງດ້ານການເມືອງ, ຄວາມສະຫງົບສຸກ ແລະ ຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍໃນທົ່ວສັງຄົມ;

+ ສືບຕໍ່ເປີດກວ້າງການພົວພັນ ແລະ ການຮ່ວມມືກັບນາໆປະເທດ ແລະ ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນ; ທັງໝົດເຫລົ່ານັ້ນ ເພື່ອສ້າງປະເທດລາວ ສັນຕິພາບ ເອກະລາດ ປະຊາທິປະໄຕ ເອກະພາບ ວັດທະນາຖາວອນ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນພາລະກິດ ການຕໍ່ສູ້ເພື່ອສັນຕິພາບ ເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ປະຊາທິປະໄຕ ແລະ ຄວາມກ້າວໜ້າທາງສັງຄົມໃນໂລກ.

- ກຳນົດທັດສະນະພື້ນຖານ ກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ລະບົບການເມືອງ :

+ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ລະບົບການເມືອງຢູ່ປະເທດເຮົາ “ບໍ່ໝາຍຄວາມວ່າ ຕ້ອງປ່ຽນແປງຈາກລະບອບການເມືອງນີ້ ດ້ວຍລະບອບການເມືອງອື່ນ, ແຕ່ຫາກແມ່ນ ການບູລະນະການຈັດຕັ້ງ ຂອງລະບົບການເມືອງປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ແບບວິທີເຄື່ອນໄຫວຂອງມັນ ບົນພື້ນຖານການກຳນົດພາລະ ບົດບາດ, ໜ້າທີ່ຂອງແຕ່ລະອົງປະກອບໃຫ້ຈະແຈ້ງ...

* ທິດນຳຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ລະບົບການເມືອງ ຄື :

+ ຮັບປະກັນລັກສະນະສືບທອດ ແລະ ຂະຫຍາຍຕົວ, ຕ້ານແນວຄິດຮັກສາເດີມ ແລະ ທ່າອ່ຽງ ປະຕິເສດ ຢ່າງສິ້ນເຊີງ ບັນດາຜົນງານທີ່ຍາດມາໄດ້;
+ ດຳເນີນໄປເປັນແຕ່ລະບາດກ້າວ ດ້ວຍຄວາມຮອບຄອບ, ໜັກແໜ້ນ, ບໍ່ສ້າງຄວາມກະທົບກະເທືອນທີ່ຮ້າຍແຮງດ້ານສັງຄົມ ແລະ ຈິດຕະສາດ, ຮັບປະກັນ ສະຖຽນລະພາບຂອງປະເທດຊາດ;
+ ດຳເນີນໄປຢ່າງຄົບຊຸດ ມີການປະສານສົມທົບຢ່າງກົມກຽວ ລະຫວ່າງ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ ໃນຂົງເຂດຕ່າງໆດ້ວຍກັນ;
+ ເຊີດຊູຄຸນນະພາບ ແລະ ກໍາລັງແຮງໃໝ່ໃຫ້ທຸກອົງການຈັດຕັ້ງ. ກອງປະຊຸມໄດ້ຮັບຮອງ ແລະ ໄດ້ຢືນຢັນ ເຖິງ 5 ຫລັກການ ແລະ 3 ທິດນຳ ກ່ຽວກັບການສ້າງພັກໃນໄລຍະໃໝ່ຄື:
ພັກປະຊາຊົນປະຕິວັດລາວ ເອົາບັນດາຫລັກມູນທີ່ມີລັກສະນະທົ່ວໄປ ຂອງລັດທິມາກ-ເລນິນ ເປັນພື້ນຖານແຫ່ງແນວຄິດທິດສະດີຂອງຕົນ, ນອກຈາກນັ້ນ ກໍ່ຮັບເອົາສິ່ງຍອດຍິ່ງທາງດ້ານສະຕິປັນຍາຂອງມວນມະນຸດ, ໝູນໃຊ້ທິດສະດີວິທະຍາສາດ ແລະ ບົດຮຽນຂອງປະເທດຕ່າງໆ ໃຫ້ແທດເໝາະກັບພຶດຕິກໍາ ແລະ ເງື່ອນໄຂ ຕົວຈິງຂອງ ປະເທດເຮົາ, ເສີມຂະຫຍາຍມູນເຊື້ອຮັກຊາດ ແລະ ນ້ໍາໃຈສາມັກຄີປອງດອງຂອງປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າ, ສົມທົບລັດທິຮັກຊາດອັນແທ້ຈິງກັບ ລັດທິສາກົນ ອັນຜ່ອງໃສ; ພັກຈັດຕັ້ງຕາມຫລັກການ ລວມສູນປະຊາທິປະໄຕ, ນຳພາເປັນໝູ່ຄະນະ ບຸກຄົນຮັບຜິດຊອບ, ພັກມີລະບຽບວິໄນເຂັ້ມງວດ; ພັກຖືຄວາມສາມັກຄີ ອັນໜຶ່ງອັນດຽວເປັນຫລັກການພື້ນຖານ; ຖືເອົາການຕິຊົມຕົນເອງ ແລະ ຕິຊົມກັນເປັນກົດເກນ ແຫ່ງການເຄື່ອນໄຫວ ແລະ ຂະຫຍາຍຕົວຂອງຕົນ; ພັກເຄື່ອນ ໄຫວຕາມແນວທາງມະຫາຊົນ, ອີງໃສ່ມະຫາຊົນ ແລະ ຜ່ານຂະບວນການປະຕິວັດຂອງມະຫາຊົນ ເພື່ອກໍ່ສ້າງ ແລະ ຂະຫຍາຍພັກ, ສົມທົບການ ກໍ່ສ້າງພັກ ທັງໃນ 3 ດ້ານ ຄື: ການເມືອງ, ແນວຄິດ ແລະ ການຈັດຕັ້ງ.

ຂອບໃຈຂໍ້ມູນຈາກ: ຂ່າວສານປະເທດລາວ

ຂອບໃຈທີ່ອ່ານ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ IV ຂອງພັກ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ IV ຂອງພັກ (13-15/11/1986)

ແມ່ນກອງປະຊຸມແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່ຮອບດ້ານຢ່າງມີຫລັກການ ເຊິ່ງໄດ້ໄຂຂຶ້ນ ແຕ່ວັນທີ 13-15/11/1986, ສະຖານທີ່ ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ, ພາຍໃຕ້ການເປັນປະທານ ຂອງສະຫາຍ ໄກສອນ ພົມວິຫານ, ມີຈຳນວນຜູ້ແທນເຂົ້າຮ່ວມ 303 ສະຫາຍ, ເປັນຕົວແທນໃຫ້ແກ່ສະມາຊິກພັກ 45.000 ກວ່າສະຫາຍ ໃນທົ່ວປະເທດ. ແຂກຖືກເຊີນພາຍໃນມີ 200 ສະຫາຍ.
- ໄດ້ເລືອກຕັ້ງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ 60 ສະຫາຍ, ໃນນັ້ນ ກຳມະການສົມບູນ 51 ສະຫາຍ ແລະ ສຳຮອງ 9 ສະຫາຍ; ກອງປະຊຸມຄັ້ງປະຖົມມະລຶກ ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ ໄດ້ເລືອກເອົາສະຫາຍ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ເປັນເລຂາທິການໃຫຍ່ສູນກາງພັກ ສະໄໝທີ 4, ເລືອກຕັ້ງກົມການເມືອງ ສົມບູນ 11 ສະຫາຍ, ສໍາຮອງ 2 ສະຫາຍ ແລະ ເລືອກຕັ້ງຄະນະເລຂາທິການ 9 ສະຫາຍ.

ເນື້ອໃນຫຍໍ້ຂອງມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ IV ຂອງພັກ:

- ຜ່ານພຶດຕິກຳ 10 ປີ (1975-1985) ແຫ່ງການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ສ້າງສາປະເທດຊາດ.
ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຖອດຖອນໄດ້ 5 ບົດຮຽນທີ່ສຳຄັນ ຄື:

+ ໜຶ່ງ: ເພີ່ມທະວີການນໍາພາຮອບດ້ານຂອງພັກ, ວາງແນວທາງອອກຢ່າງທັນການ ແລະ ບູລະນະມັນ ຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ທັງຢຶດໝັ້ນໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແນວທາງ ໃຫ້ປະກົດເປັນຈິງ.
+ ສອງ: ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມັກຄີເປັນເອກະພາບໃນທົ່ວພັກ, ທົ່ວປວງຊົນ ເປັນສາເຫດອັນສໍາຄັນຍິ່ງແຫ່ງໄຊຊະນະທຸກຢ່າງຂອງການປະຕິວັດປະເທດເຮົາ.
+ ສາມ: ຕ້ອງຕິດແໜ້ນກັບຮາກຖານ, ສຸມໃສ່ກໍ່ສ້າງຮາກຖານໃຫ້ໜັກແໜ້ນເຂັ້ມແຂງໃນທຸກດ້ານ ເພື່ອປະຕິບັດສອງໜ້າທີ່ຍຸດທະສາດເປັນຢ່າງດີ ແລະ ດຳເນີນການປະຕິວັດ 3 ປະການໄປພ້ອມໆກັນ.
+ ສີ່: ໃນທຸກການເຄື່ອນໄຫວດ້ານເສດຖະກິດ ຕ້ອງຮູ້ໝູນໃຊ້ບັນດາກົດເກນພາວະວິໄສ ແລະ ຄິດໄລ່ປະສິດທິຜົນທາງເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ.
+ ຫ້າ: ການຮ່ວມມືຮອບດ້ານ ກັບບັນດາປະເທດສັງຄົມນິຍົມອ້າຍນ້ອງ, ກ່ອນອື່ນໝົດແມ່ນສະຫະພາບໂຊວຽດ, ກໍ່ສ້າງກ້ອນກຳລັງຮ່ວມສຳພັນພິເສດ ລະຫວ່າງ ປະເທດເຮົາກັບຫວຽດນາມ ແລະ ກໍາປູເຈຍ, ນຳໃຊ້ບັນດາ ເງື່ອນໄຂອັນສະດວກຂອງຍຸກສະໄໝ ເປັນປັດໄຈທີ່ຂາດບໍ່ໄດ້ ໃນການກໍ່ສ້າງສັງຄົມນິຍົມ ຢູ່ປະເທດເຮົາ.

- ກຳນົດທິດທາງ ໜ້າທີ່ຕົ້ນຕໍທາງດ້ານເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ຕະຫລອດສະໄໝ

ຂ້າມຜ່ານກ້າວຂຶ້ນສູ່ ສັງຄົມນິຍົມ ຂອງປະເທດເຮົາ ຄື:

+ ດຳເນີນການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ສັງຄົມນິຍົມ ເທື່ອລະກ້າວ ເພື່ອກໍ່ສ້າງພື້ນຖານວັດຖຸເຕັກນິກສັງຄົມນິຍົມໃຫ້ສໍາເລັດຜົນ.
+ ດຳເນີນການດັດສ້າງສັງຄົມນິຍົມ ເພື່ອກໍ່ສ້າງການພົວພັນການຜະລິດໃໝ່ ສັງຄົມນິຍົມ.
+ ຂະຫຍາຍທາງດ້ານຈຳນວນ ແລະ ຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງຊົນຊັ້ນກໍາມະກອນ, ເຮັດໃຫ້ຊົນຊັ້ນຊາວນາລວມໝູ່ ແລະ ຊັ້ນຄົນປັນຍາຊົນສັງຄົມນິຍົມ ເປັນຕົນ ເປັນໂຕຂຶ້ນ.
+ ປັບປຸງລະບົບຜະເດັດການກຳມະຊີບໃຫ້ໜັກແໜ້ນ, ເປີດກວ້າງປະຊາທິປະໄຕສັງຄົມນິຍົມ, ເພີ່ມທະວີຄວາມເປັນເອກະພາບທາງດ້ານການເມືອງ ແລະ ແນວຄິດ ຂອງສັງຄົມ.
+ ດຳເນີນການປະຕິວັດແນວຄິດ ແລະວັດທະນະທໍາ ແນໃສ່ກໍ່ສ້າງວັດທະນະທໍາໃໝ່ ແລະ ຄົນໃໝ່ ສັງຄົມນິຍົມ ເທື່ອລະກ້າວ.
+ ປົວແປງຊີວິດການເປັນຢູ່ ຂອງປະຊາຊົນຜູ້ອອກແຮງງານ ບັນດາເຜົ່າໃຫ້ດີຂຶ້ນ ແລະ ແກ້ໄຂບັນດາບັນຫາສັງຄົມຢ່າງເໝາະສົມ.
+ ກໍ່ສ້າງລະບົບຄຸ້ມຄອງໃໝ່ ຕໍ່ຂົງເຂດເຄື່ອນໄຫວສັງຄົມ.

* ທິດທາງ ໜ້າທີ່ຕົ້ນຕໍ ໄລຍະແຕ່ນີ້ເຖິງປີ 2000 ກໍຄື ແຜນການ 5 ປີເທື່ອທີ II ຄື:

+ ເລັ່ງໃສ່ແກ້ໄຂບັນຫາທັນຍາຫານ ແລະ ອາຫານ ໃຫ້ໄດ້ຢ່າງໜັກແໜ້ນ ບົນພື້ນຖານຂະຫຍາຍການກະສິກຳຢ່າງຮອບດ້ານ.
+ ຈຳກັດ ແລະໄປເຖິງບ່ອນຢຸດຕິການຖາງປ່າເຮັດໄຮ່ໂດຍພື້ນຖານ.
+ ສ້າງໂຄງປະກອບເສດຖະກິດກະສິກຳ-ປ່າໄມ້-ອຸດສາຫະກຳ ທີ່ສົມເຫດສົມຜົນໃຫ້ເປັນຕົນເປັນໂຕຂຶ້ນໃນຂັ້ນຕົ້ນ.
+ ດຳເນີນການແບ່ງເຂດເສດຖະກິດ, ວາງແຜນກຳນົດ ກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງຊົນນະບົດ ແລະ ຕົວເມືອງ.
+ ຂະຫຍາຍການຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງ ແລະ ການຕິດຕໍ່ສື່ສານ.
+ ນຳໃຊ້ຄວາມກ້າວໜ້າດ້ານວິທະຍາສາດເຕັກນິກ, ຈັດຕັ້ງວຽກງານສຳຫລວດພື້ນຖານ.
+ ປັບປຸງ ແລະ ເພີ່ມທະວີບົດບາດເປັນເຈົ້າພາທາງ ໃນຂົງເຂດເສດຖະກິດຂອງລັດ, ຂະຫຍາຍຂົງເຂດເສດຖະກິດສະຫະກອນ.
+ ປັບປຸງແລະຂະຫຍາຍລະບົບການຄ້າຢ່າງຮອບດ້ານ.
+ ອອກແຮງປັບປຸງດ້ານການເງິນແລະ ເງິນຕາ ໃຫ້ສະຫງົບປົກກະຕິ.
+ ຂະຫຍາຍການພົວພັນດ້ານເສດຖະກິດກັບຕ່າງປະເທດ.
+ ກໍ່ສ້າງລະບົບກົດໝາຍ.
+ ຂະຫຍາຍການສຶກສາ, ວັດທະນະທຳແລະ ສາທາລະນະສຸກ.

* ໜ້າທີ່ວຽກງານກໍ່ສ້າງພັກ:

+ ເພີ່ມທະວີບົດບາດ ແຫ່ງການນໍາພາຂອງພັກ, ເຊີດຊູຄຸນປະໂຫຍດ ແລະ ປະສິດທິຜົນ ແຫ່ງການນໍາພາ ແລະ ກໍາລັງສູ້ຮົບຂອງພັກ ຢູ່ໃນໄລຍະໃໝ່ ຂອງການ ປະຕິວັດ.
+ ບູລະນະບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງນຳພາ ແລະ ຄຸ້ມຄອງ, ເຊີດຊູກໍາລັງສູ້ຮົບຂອງການຈັດຕັ້ງຮາກຖານ.
+ ດັດແປງວຽກງານພະນັກງານ, ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດນໍາໜ້າ ເປັນແບບຢ່າງຂອງສະມາຊິພັກ.
+ ສ້າງແບບແຜນເຮັດວຽກແບບໃໝ່, ຮັກສາບັນດາຫລັກການຈັດຕັ້ງ ແລະ ດໍາເນີນຊີວິດຢູ່ໃນພັກຢ່າງເຂັ້ມງວດ.
+ ເພີ່ມທະວີວຽກງານແນວຄິດ ແລະ ທິດສະດີຢ່າງແຂງແຮງແນໃສ່ຮັບເອົາຈິດສໍານຶກໃໝ່ ແລະ ຈິນຕະນາການໃໝ່.

(ຂອບໃຈຂໍ້ມູນຈາກ: ຂ່າວສານປະເທດລາວ )

ຂອບໃຈທີ່ອ່ານ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ III ຂອງພັກ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ III ຂອງພັກ (27-30/4/1982)

ເປັນກອງປະຊຸມເປີດເຜີຍທາງການ ເທື່ອທໍາອິດຕໍ່ພາຍໃນ ແລະຕ່າງປະເທດ ເຊິ່ງໄດ້ໄຂຂຶ້ນ ວັນທີ 27-30/04/1982, ສະຖານທີ່ ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ.ມີຜູ້ແທນເຂົ້າຮ່ວມ 228 ສະຫາຍ, ທີ່ມາຈາກທຸກຂົງເຂດການເຄື່ອນໄຫວ ແລະ ຈາກທຸກໆແຂວງທີ່ເປັນຕົວແທນໃຫ້ແກ່ສະມາຊິກພັກ 35.000 ສະຫາຍ ໃນທົ່ວ ປະເທດ; ມີແຂກພາຍໃນປະເທດ 105 ສະຫາຍ, ແຂກຕ່າງປະເທດ 11 ຄະນະ.
- ກອງປະຊຸມໄດ້ເລືອກຕັ້ງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ 55 ສະຫາຍ, ໃນນັ້ນ ກຳມະການສົມບູນ ມີ 49 ສະຫາຍ ແລະ ສໍາຮອງ 6 ສະຫາຍ, ສະຫາຍ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ໄດ້ຖືກເລືອກຕັ້ງໃຫ້ເປັນເລຂາທິການໃຫຍ່ສູນກາງພັກ ເປັນສະໄໝທີ 3, ເລືອກຕັ້ງກໍາມະການກົມການເມືອງສູນກາງພັກ ປະກອບມີ 7 ສະຫາຍ ແລະ ຄະນະເລຂາທິການສູນກາງພັກ ປະກອບມີ 9 ສະຫາຍ.

* ສັງລວມໂດຍຫຍໍ້ເນື້ອໃນ ຂອງກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ III ຂອງພັກ:

- ສະຫລຸບສັງລວມໄຊຊະນະຂອງການປະຕິວັດຊາດ ປະຊາທິປະໄຕ ແລະ ຜົນງານ ທີ່ຍາດມາໄດ້ ໃນ 6 ປີແຫ່ງການກໍ່ສ້າງລະບອບໃໝ່; ກຳນົດແນວທາງ, ທິດທາງໜ້າທີ່ຂອງການປະຕິວັດໃນໄລຍະໃໝ່, ໄລຍະແຫ່ງການ ປົກປັກຮັກສາເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ແລະ ຂ້າມຜ່ານກ້າວຂຶ້ນສັງຄົມນິຍົມເທື່ອລະກ້າວ. - ຍົກໃຫ້ເຫັນ 3 ຈຸດພິເສດໃຫຍ່ຂອງການປະຕິວັດລາວ ໃນໄລຍະໃໝ່ຄື:

+ ປະເທດລາວ ພ້ອມກັບຫວຽດນາມ ແລະ ກໍາປູເຈຍ ໄດ້ກາຍເປັນປ້ອມດ່ານໜ້າຂອງລະບົບສັງຄົມນິຍົມ ຢູ່ໃນອາຊີອາຄະເນ, ດ້ວຍເຫດນັ້ນການຕໍ່ສູ້ ປົກປັກຮັກສາເອກະລາດ ອະທິປະໄຕ ແລະ ກໍ່ສ້າງລະບອບໃໝ່ ແມ່ນດຸເດືອດຂ້ຽວຂາດ ແລະ ຍາວນານ;

+ ປະເທດລາວໄດ້ສະຖາປານາລະບອບການເມືອງທີ່ກ້າວໜ້າຂຶ້ນ, ປະຊາຊົນລາວບັນດາເຜົ່າໄດ້ເປັນເຈົ້າປະເທດຊາດ, ມີຊັບພະຍາກອນທີ່ອຸດົມສົມບູນ, ແຕ່ ເສດຖະກິດຍັງດ້ອຍພັດທະນາ, ລະດັບວັດທະນະທຳຍັງຕ່ຳ;

+ ປະເທດລາວກ້າວເຂົ້າສູ່ໄລຍະໃໝ່ຂອງການປະຕິວັດໃນຂະນະທີ່ການປະຕິວັດວິທະຍາສາດ-ເຕັກນິກ ຄັ້ງທີ່ 3 ໃນໂລກພວມຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຟົດຟື້ນ ແລະ ກວ້າງຂວາງ ເຊິ່ງໄດ້ກຳນົດແນວທາງລວມຂອງການປະຕິວັດລາວ ໃນສະໄໝຂ້າມຜ່ານກ້າວຂຶ້ນສັງຄົມນິຍົມ ຄື:

+ ເຕົ້າໂຮມຄວາມສາມັກຄີປວງຊົນທັງຊາດ ແລະ ນໍາພາປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າປັບປຸງ ແລະ ເພີ່ມທະວີຜະເດັດການກໍາມະຊີບຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ຈັດຕັ້ງ ແລະ ຮັບ ປະກັນໃຫ້ປະຊາຊົນຜູ້ອອກແຮງງານເຜົ່າຕ່າງໆ ສາມັກຄີແໜ້ນແຟ້ນ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍສິດເປັນເຈົ້າປະເທດຊາດ, ເປັນເຈົ້າສັງຄົມ, ດຳເນີນການປະຕິວັດ ທັງສາມປະການໄປພ້ອມໆກັນ, ໃນນັ້ນ ການປະຕິວັດການພົວພັນແຫ່ງການຜະລິດ ມີລັກສະນະໄຂຊ່ອງທາງໃຫ້ກຳລັງການຜະລິດ ຂະຫຍາຍຕົວ, ການປະຕິ ວັດ ວິທະຍາສາດ-ເຕັກນິກ ເປັນຂໍກຸນແຈຕົ້ນຕໍ, ການປະຕິວັດວັດທະນະທຳແນວຄິດ ຕ້ອງໄປກ່ອນກ້າວໜຶ່ງ, ທັງໝົດເຫລົ່ານັ້ນ ແມ່ນເພື່ອກໍ່ສ້າງສັງຄົມນິຍົມ ຢູ່ປະເທດເຮົາ.

+ ກ່ຽວກັບວຽກງານພັກ: ອອກແຮງກໍ່ສ້າງພັກໃຫ້ເຂັ້ມແຂງຮອບດ້ານ, ຍົກສູງລັກສະນະຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ແລະ ລັກສະນະນໍາໜ້າຕໍ່ສູ້, ຍົກສູງຄວາມສາມາດຂອງພັກ ເພື່ອກ້າວໄປຕາມວັດຖຸປະສົງ ແລະ ເປົ້າໝາຍ ທີ່ພັກໄດ້ ກໍານົດໄວ້.

+ ຂຸດຄົ້ນ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍທຸກຄວາມອາດສາມາດບົ່ມຊ້ອນ ຂອງປະເທດຊາດ, ໂດຍຫັນຈາກກະສິກໍາ-ປ່າໄມ້, ເປັນພື້ນຖານໃຫ້ແກ່ການຂະຫຍາຍ ອຸດສາຫະກໍາ.

+ ດັດສ້າງເສດຖະກິດທຳມະຊາດ, ນຳເອົາການຜະລິດນ້ອຍກ້າວສູ່ການຜະລິດໃຫຍ່ສັງຄົມນິຍົມເທື່ອລະກ້າວ.

+ ປະຕິບັດການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳເທື່ອລະກ້າວຢ່າງມີຈຸດໜັກ, ຖືເອົາການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳສັງຄົມນິຍົມ ເປັນໜ້າທີ່ໃຈກາງຂອງສະໄໝຂ້າມຜ່ານ.

+ ສ້າງຊີວິດອັນອີ່ມໜຳສຳລານ ແລະ ສົມບູນພູນສຸກເບີກບານມ່ວນຊື່ນໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນເຜົ່າຕ່າງໆ, ລົບລ້າງລະບອບຄົນຂູດຮີດຄົນຢ່າງຕະຫລອດການ.

+ ເພີ່ມທະວີການປ້ອງກັນຊາດ-ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ, ປົກປັກຮັກສາເອກະລາດແຫ່ງຊາດ, ອະທິປະໄຕ ແລະ ລະບອບໃໝ່ໄວ້ຢ່າງໝັ້ນຄົງ, ກໍ່ສ້າງປະເທດ ລາວ ສັນຕິພາບ ເອກະລາດ ເອກະພາບ ແລະ ສັງຄົມນິຍົມ.

+ ພ້ອມກັບຫວຽດນາມ ແລະ ກໍາປູເຈຍ ປົກປັກຮັກສາປ້ອມດ່ານໜ້າສັງຄົມນິຍົມ ຢູ່ພາກພື້ນນີ້ ໃຫ້ໝັ້ນຄົງ ແລະ ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນພາລະກິດຕໍ່ສູ້ ເພື່ອສັນຕິພາບ, ເອກະລາດແຫ່ງຊາດ, ປະຊາທິປະໄຕ ແລະ ຄວາມກ້າວໜ້າທາງສັງຄົມໃນໂລກ.

* ກອງປະຊຸມໄດ້ວາງຈຸດໝາຍພື້ນຖານຂອງການປະຕິວັດລາວ ໃນໄລຍະໃໝ່ ຄື:

+ ບໍ່ລົດລະໃນການເພີ່ມທະວີ ແລະ ບູລະນະລະບົບຜະເດັດການກໍາມະຊີບ, ປະຕິບັດສິດເປັນເຈົ້າຂອງ ປະຊາຊົນຜູ້ອອກແຮງງານເຜົ່າຕ່າງໆ.

+ ກໍ່ສ້າງພື້ນຖານວັດຖຸ-ເຕັກນິກອັນຈໍາເປັນຂອງລະບອບສັງຄົມນິຍົມ, ເຮັດໃຫ້ເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດມີພື້ນຖານກະສິກໍາ-ປ່າໄມ້, ອຸດສາຫະກຳຂະຫຍາຍຕົວ;

+ ກໍ່ສ້າງ ແລະ ບູລະນະການພົວພັນແຫ່ງການຜະລິດສັງຄົມນິຍົມ, ຮັບປະກັນໃຫ້ບັນດາພາກສ່ວນເສດຖະກິດສັງຄົມນິຍົມ ກວມຖານະຄອບຄອງໃນພື້ນຖານ ເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດ.

+ ກໍ່ສ້າງ ແລະ ບໍາລຸງພະນັກງານ, ກຳມະກອນ ເພື່ອໃຫ້ມີຄວາມສາມາດພຽງພໍ ໃນການສ້າງສາພັດທະນາ ແລະ ເປັນເຈົ້າປະເທດຊາດ, ເປັນເຈົ້າສັງຄົມ.

+ ສາມັກຄີປະຊາຊົນເຜົ່າຕ່າງໆ, ສູ້ຊົນນຳເອົາເຜົ່າຕ່າງໆ ກ້າວຂຶ້ນທຽມທັນກັນ, ປອງດອງກັນຢ່າງແທ້ຈິງ ຢູ່ໃນວົງຄະນາຍາດຂອງຊາດລາວ, ເຮັດໃຫ້ຊີວິດການ ເປັນຢູ່ທາງດ້ານວັດຖຸ ແລະ ວັດທະນະທໍາ ຂອງປະຊາຊົນ ແຕ່ລະ ເຜົ່າໃຫ້ດີຂຶ້ນ.

- ກອງປະຊຸມໄດ້ວາງນະໂຍບາຍການຕ່າງປະເທດຂອງພັກອອກ ຄື: ຢຶດໝັ້ນໃນແນວທາງຕ່າງປະເທດ ສັນຕິພາບ, ເອກະລາດ, ມິດຕະພາບ, ເພີ່ມທະວີຢ່າງ ບໍ່ຢຸດຢັ້ງຄວາມສາມັກຄີແບບພິເສດ ການຮ່ວມສຳພັນສູ້ຮົບ ແລະ ການຮ່ວມມືຮອບດ້ານກັບຫວຽດນາມ ແລະ ກຳປູເຈຍ ອ້າຍນ້ອງ, ສາມັກຄີແໜ້ນແຟ້ນ ແລະ ຮ່ວມມືຮອບດ້ານກັບສະຫະພາບໂຊວຽດ ແລະ ບັນດາປະເທດສັງຄົມນິຍົມ, ຍາດແຍ່ງເອົາການເປັນໃຈສະໜັບສະໜູນ ຈາກບັນດາ ຂະບວນການປະຕິວັດ ແລະ ຊາຊົນທີ່ຮັກຫອມສັນຕິພາບ ແລະ ຄວາມເປັນທໍາໃນໂລກ

- ກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງພັກ ຢູ່ໃນໄລຍະໃໝ່ ຂອງການປະຕິວັດ, ກອງປະຊຸມໄດ້ຢືນຢັນວ່າ : ພັກຕ້ອງສູ້ຊົນຮັກສາທາດແທ້ພັກແບບໃໝ່ ຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ໄວ້ຢ່າງໝັ້ນຄົງ, ສົມກຽດເປັນແກ່ນສານນຳພາຜະເດັດ ການກຳມະຊີບ, ພັກຕ້ອງເປັນກ້ອນກຳລັງແຫ່ງຄວາມສາມັກຄີເອກະພາບ ທາງດ້ານມານະຈິດ ແລະ ການກະທໍາ, ຕິດພັນກັບມະຫາຊົນຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ, ມີແນວທາງນະໂຍບາຍຖືກຕ້ອງ, ມີການຈັດຕັ້ງປອດໃສເຂັ້ມແຂງ, ມີຖັນແຖວພະນັກ ງານ-ສະມາຊິກພັກ ທີ່ໜັກແໜ້ນ ທາງດ້ານການເມືອງ ມີຄວາມສາມາດໃນການຄຸ້ມຄອງເສດຖະກິດ ແລະ ຄຸ້ມຄອງສັງຄົມ.

ທິດນຳໃນການກໍ່ສ້າງພັກແມ່ນ:

(+) ກໍ່ສ້າງພັກໃຫ້ໜັກແໜ້ນເຂັ້ມແຂງຢ່າງແທ້ຈິງທັງ 3 ດ້ານ: ການເມືອງ, ແນວຄິດ ແລະ ການຈັດຕັ້ງ.
(+) ການກໍ່ສ້າງພັກ ຕ້ອງຕິດພັນຢ່າງສະໜິດແໜ້ນກັບຂະບວນການປະຕິວັດ ຂອງມະຫາຊົນ ໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ການເມືອງຂອງພັກ ໃນແຕ່ລະໄລຍະ.
(+) ການປັບປຸງ ແລະ ຂະຫຍາຍພັກ ຕ້ອງຕິດພັນກັບການປັບປຸງບູລະນະກົງຈັກລັດ ແລະ ບັນດາອົງການ ຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນ.
(+) ກໍ່ສ້າງ ແລະ ປັບປຸງການຈັດຕັ້ງຂອງພັກ ຕ້ອງສົມທົບ ກັບການເຊີດຊູຄຸນນະພາບຂອງພະນັກງານ ແລະ ສະມາຊິກພັກ.
(+) ຕ້ອງຮັບປະກັນເອົາຜູ້ທີ່ມີມາດຖານຄົບຖ້ວນເຂົ້າພັກ ແລະ ຕ້ອງເອົາຜູ້ທີ່ບໍ່ມີມາດຖານພຽງພໍອອກຈາກພັກ. - ທິດທາງ, ໜ້າທີ່ ແລະ ບັນດາຈຸດໝາຍໃຫຍ່ ກ່ຽວກັບເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ຂອງແຜນການ 5 ປີ ແຫ່ງລັດ ຄັ້ງທີ I (1981-1985) ຄື:

+ ຂະຫຍາຍກະສິກຳ-ປ່າໄມ້, ຫັດຖະກຳ, ອຸດສາຫະກຳນ້ອຍ, ອຸດສາຫະກຳເບົາ ແລະ ບາງຂະແໜງການຄືນໃໝ່.
+ ສູ້ຊົນກໍ່ສ້າງພື້ນຖານວັດຖຸຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ຈຳເປັນ ໃຫ້ໄດ້ໃນເບື້ອງຕົ້ນ, ເຊິ່ງຕົ້ນຕໍ ແມ່ນກໍ່ສ້າງລະບົບຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງ, ໄປສະນີໂທລະຄົມມະນາຄົມ.
+ ຈັດຕັ້ງຂອດແຈກຢາຍຈໍລະຈອນ ເພື່ອຮັບປະກັນຊຸກຍູ້ການຜະລິດໃຫ້ຂະຫຍາຍຕົວ.
+ ຕ້ອງນຳໃຊ້ 5 ພາກສ່ວນເສດຖະກິດໃຫ້ດີ, ແຕ່ເອົາໃຈໃສ່ເປັນພິເສດການຊ່ວຍເຫລືອໃຫ້ເສດຖະກິດ ຂອງລັດ ແລະ ເສດຖະກິດລວມໝູ່ມີການຂະຫຍາຍ ຕົວ.
+ກໍ່ສ້າງ ເສດຖະກິດສູນກາງ ໄປພ້ອມກັບການອອກແຮງງານກໍ່ສ້າງເສດຖະກິດທ້ອງຖິ່ນ.
+ ຕ້ອງໃຊ້ທຸກວິທີການ ເພື່ອປັບປຸງບູລະນະ ແລະ ເປີດກວ້າງບັນດາລະບົບການສຶກສາ. + ການປະສານສົມທົບ ລະຫວ່າງເສດຖະກິດ ກັບວຽກງານ ປກຊ-ປກສ.
+ ປັບປຸງ ແລະ ເພີ່ມທະວີການຮ່ວມສໍາພັນ, ຮ່ວມມືທາງດ້ານເສດຖະກິດ ກັບຫວຽດນາມ ແລະ ກໍາປູເຈຍ ພົນພື້ນຖານສະເໝີພາບຕ່າງຝ່າຍຕ່າງມີຜົນ ປະໂຫຍດ.
+ ປັບປຸງບູລະນະກົງຈັກຄຸ້ມຄອງເສດຖະກິດ, ປະຕິບັດລະບອບລວມສູນປະຊາທິປະໄຕ ຢ່າງເຄັ່ງຄັດ.

(ຂອບໃຈຂໍ້ມູນຈາກ: ຂ່າວສານປະເທດລາວ )

ຂອບໃຈທີ່ອ່ານ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ II ຂອງພັກ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ II ຂອງພັກ (3-6/2/1972)

ໄດ້ດຳເນີນແຕ່ວັນທີ 03-06/02/1972, ທີ່ເມືອງວຽງໄຊ, ແຂວງຫົວພັນ, ມີຜູ້ແທນເຂົ້າຮ່ວມ 125 ສະຫາຍ ທີ່ຕາງໜ້າໃຫ້ສະມາຊິກພັກ 20 ພັນກວ່າສະຫາຍ ໃນທົ່ວປະເທດ ໂດຍໄດ້ເລືອກຕັ້ງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ 29 ສະຫາຍ, ໃນນັ້ນກໍາມະການສົມບູນ 23 ສະຫາຍ ແລະ ສໍາຮອງ 6 ສະຫາຍ.

- ກອງປະຊຸມຄົບຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ ຄັ້ງປະຖົມມະລຶກ ໄດ້ເລືອກຕັ້ງເອົາກົມການເມືອງສູນກາງພັກ 7 ສະຫາຍ, ເລືອກເອົາ ສະຫາຍ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ເປັນເລຂາທິການໃຫຍ່ສູນກາງພັກ ແລະ ໄດ້ຕົກລົງຈັດຕັ້ງຄະນະເລຂາທິການສູນກາງພັກ, ເລືອກຕັ້ງປະທານກວດກາສູນກາງພັກ; ຕົກລົງປ່ຽນຊື່ “ພັກປະຊາຊົນລາວ” ມາເປັນ “ພັກປະຊາຊົນ ປະຕິວັດ ລາວ” ໃນປະຈຸບັນ.

ເນື້ອໃນຕົ້ນຕໍຂອງມະຕິ:

- ສັງລວມຂະບວນວິວັດຂອງການປະຕິວັດ ໃນ 26 ປີທີ່ີ່ຜ່ານມາ, ຍົກໃຫ້ເຫັນສາເຫດຂອງໄຊຊະນະ ເຊິ່ງໃນນັ້ນ ການນຳພາອັນ ຖືກຕ້ອງ ແລະ ສະຫລາດສ່ອງໃສຂອງພັກ ເປັນສາເຫດທີ່ຕັດສິນກວ່າໝູ່; ຖອດຖອນບົດຮຽນຕ່າງໆ ຂອງຂະບວນການປະຕິວັດລາວ ໃນໄລຍະຜ່ານມາ, ພິສູດ ໃຫ້ເຫັນສັດຈະທໍາອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງຍຸກສະໄໝຄືປະເທດໜຶ່ງໆ ເຖິງວ່ານ້ອຍ, ເສດຖະກິດ, ວັດທະນະທຳ ຂະຫຍາຍຕົວຊ້າ, ແຕ່ມີພັກມາກ-ເລນິນ ທີ່ແທ້ຈິງນໍາພາ, ມີແນວທາງການເມືອງ ການທະຫານທີ່ຖືກຕ້ອງ, ມີວິທີປະຕິວັດທີ່ສອດຄ່ອງ, ມີຄວາມສາມັກຄີປວງຊົນທັງຊາດຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ, ມີຄວາມຕັດສິນໃຈ ຕໍ່ສູ້ຢ່າງເດັດດ່ຽວໜຽວແໜ້ນ ທັງໄດ້ຮັບການສະໜັບ ສະໜູນຊ່ວຍເຫລືອຢ່າງຕັ້ງໜ້າ ຂອງບັນດາປະເທດສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ຂອງຂະບວນການປະຕິວັດ ໃນໂລກ ແລ້ວປະເທດນັ້ນ ກໍສາມາດຕີຊະນະຈັກກະພັດ ຜູ້ຮຸກຮານທຸກໂຕ, ທັງສາມາດຍາດເອົາ ແລະ ປົກປັກຮັກສາເອກະລາດ ອິດສະຫລະພາບ ຂອງຊາດ ຕົນ ໄວ້ໄດ້.

-ໂຄງການການເມືອງ ໄດ້ຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ ສັງຄົມລາວໃນປັດຈຸບັນ ມີຂໍ້ຂັດແຍ່ງພື້ນຖານສອງຢ່າງ ຄື: ຂໍ້ຂັດແຍ່ງລະຫວ່າງປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າເປັນຕົ້ນ ແມ່ນ ປະຊາຊົນຜູ້ອອກແຮງງານ ກັບກຸ່ມນາຍທຶນຈຳໜ່າຍ, ອາດຍາສິດຂຸນເສິກ ແລະ ຊົນຊັ້ນສັກດິນາ. ຂໍ້ຂັດແຍ່ງທັງສອງຢ່າງນີ້ ມີການພົວພັນ ແລະ ກະທົບ ເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນ ແລະ ຕ້ອງແກ້ໄຂໄປພ້ອມໆກັນ, ສະເພາະໜ້ານີ້ ຕ້ອງສຸມໃສ່ແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ່ງ ລະຫວ່າງ ຊາດລາວ ກັບ ຈັກກະພັດ ອາເມລິກາ ຜູ້ຮຸກຮານ ແລະ ພວກລູກມືຂາຍຊາດ.
- ໂຄງການ-ການເມືອງ ໄດ້ກຳນົດໜ້າທີ່ພື້ນຖານຂອງການປະຕິວັດລາວ ຄື: “ສາມັກຄີປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າ, ໂຄ່ນລົ້ມຈັກກະພັດຜູ້ຮຸກຮານ, ກຸ່ມນາຍທຶນ ຈໍາໜ່າຍ ອາດຍາສິດຂຸນເສິກ ແລະ ຊົນຊັ້ນສັກດີນາ, ສຳເລັດການ ປະຕິວັດຊາດ ປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນ ໃນທົ່ວປະເທດ, ກຽມເງື່ອນໄຂທຸກຢ່າງທີ່ຈຳເປັນ ເພື່ອກ້າວຂຶ້ນສັງຄົມນິຍົມ ໂດຍກົງ ໂດຍບໍ່ຜ່ານເສັ້ນທາງຂະຫຍາຍຕົວແບບທຶນນິຍົມ, ເຮັດໃຫ້ປະເທດລາວ ກາຍເປັນປະເທດສັນຕິພາບ ເອກະລາດ ປະຊາທິປະໄຕ ເອກະພາບ ແລະ ວັດທະນາຖາວອນ. ຕັ້ງໜ້າປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການຕໍ່ສູ້ເພື່ອສັນຕິພາບ ເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ປະຊາທິປະໄຕ ແລະ ສັງຄົມນິຍົມ ຢູ່ອິນດູຈີນ, ອາຊີອາຄະເນ ແລະ ໃນໂລກ”.

- ໂຄງການການເມືອງໄດ້ກໍານົດໜ້າທີ່ຕົ້ນຕໍ ແລະຈຸດໝາຍການເມືອງສະເພາະໜ້າຂອງການປະຕິວັດລາວ ຄື :
+ ເຊີດຊູຄັນທຸງປະຕິວັດຊາດ ປະຊາທິປະໄຕ, ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມັກຄີປວງຊົນທັງຊາດ, ສາມັກຄີທຸກກຳລັງປະຕິວັດ, ທຸກກຳລັງທີ່ຮັກຊາດ ແລະ ກ້າວໜ້າ, ສາມັກຄີແໜ້ນແຟ້ນກັບປະຊາຊົນຫວຽດນາມ ແລະ ປະຊາຊົນກໍາປູເຈຍ;

+ ຕັ້ງໜ້າກໍ່ສ້າງ ແລະຂະຫຍາຍກໍາລັງປະຕິວັດໃນທຸກດ້ານ, ຊຸກຍູ້ການຕໍ່ສູ້ເພື່ອປົກປັກຮັກສາ, ປັບປຸງ ແລະ ເປີດກວ້າງເຂດປົດປ່ອຍ;
+ ເພີ່ມທະວີການເຄື່ອນໄຫວ, ຊຸກຍູ້ຂະບວນການຕໍ່ສູ້ຂອງປະຊາຊົນ ໃນເຂດສັດຕູຄວບຄຸມຊົ່ວຄາວ, ຜາບແພ້ທຸກເລ່ກົນຂອງຈັກກະພັດອາເມລິກາຜູ້ຮຸກຮານ ແລະ ພວກລູກມືຂາຍຊາດ, ເຮັດໃຫ້ປະເທດລາວ ເປັນປະເທດ ສັນຕິພາບ ເອກະລາດ ປະຊາທິປະໄຕ ເປັນກາງ ເອກະພາບ ແລະ ວັດທະນາຖາວອນ;
+ ຕັ້ງໜ້າປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການຕໍ່ສູ້ເພື່ອສັນຕິພາບ ເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ປະຊາທິປະໄຕ ແລະສັງຄົມນິຍົມ ຢູ່ອິນດູຈີນ, ອາຊີອາຄະເນ ແລະໃນໂລກ...

ສະພາບຕົວຈິງຂອງປະເທດລາວໃນເວລານັ້ນ ແມ່ນມີສອງເຂດ (ເຂດປົດປ່ອຍ ແລະ ເຂດກວດກາຊົ່ວ ຄາວຂອງສັດຕູ), ໂຄງການ-ການເມືອງຂອງພັກ ໄດ້ວາງ ໜ້າທີ່ລະອຽດໃຫ້ແຕ່ລະເຂດຢ່າງແທດເໝາະ ເຊັ່ນ :
+ ເຂດປົດປ່ອຍ: ປັບປຸງກ້ອນກຳລັງສາມັກຄີປະຊາຊົນ ບັນດາຊົນຊາດ, ເພີ່ມທະວີກໍາລັງປະຕິວັດໃນທຸກດ້ານ, ເດັດດ່ຽວຜາບແພ້ທຸກເລກົນຜູ້ຮຸກຮານ ຂອງ ຈັກກະພັດອາເມລິກາ ຜູ້ຮຸກຮານ ແລະ ພວກລູກມືຂາຍຊາດ;
+ ເຂດສັດຕູຄວບຄຸມຊົ່ວຄາວ: ຂົນຂວາຍ, ຈັດຕັ້ງປະຊາຊົນ, ເຕົ້າໂຮມທຸກກໍາລັງຂອງຊາດ ແລະ ປະຊາທິປະໄຕ, ຊຸກຍູ້ຂະບວນການຕໍ່ສູ້ຕ້ານ ຈັກກະພັດ ອາເມລິກາຜູ້ຮຸກຮານ ແລະ ພວກລູກມືຂາຍຊາດ, ທວງໃຫ້ປົວແປງ ຊີວິດຄວາມເປັນຢູ່ ແລະ ປະຕິບັດສິດເສລີພາບ ປະຊາທິປະໄຕ ຂອງປະຊາຊົນ.
- ກໍາລັງປະຕິວັດ ໃນໄລຍະການປະຕິວັດຊາດ ປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນ ແມ່ນ: “ກໍາມະກອນ, ຊາວໄຮ່ນາ, ນັກຮຽນຮູ້ປະຕິວັດ, ນາຍທຶນນ້ອຍ, ນາຍທຶນແຫ່ງຊາດ, ຜູ້ຊົງຄຸນວຸດທິ ທີ່ຮັກຊາດ ແລະ ກ້າວໜ້າ; ໃນນັ້ນ ກຳລັງຕົ້ນຕໍແມ່ນກຳມະກອນ ແລະຊາວໄຮ່ນາຜູ້ອອກແຮງງານ, ພັນທະພາບ ກຳມະ ກອນ-ຊາວນາ ເຊິ່ງຢູ່ພາຍໃຕ້ການນໍາພາ ຂອງຊົນຊັ້ນກໍາມະກອນ ເປັນປັດໃຈຕັດສິນ ແລະ ຮັບປະກັນທຸກໄຊຊະນະ ຂອງການປະຕິວັດ”.

ທິດນຳ ແລະຮູບການຕໍ່ສູ້ຂອງການປະຕິວັດລາວ: 

ທິດນຳ: ຕໍ່ສູ້ແບບປວງຊົນ, ຮອບດ້ານ, ຍາວນານ ອີງໃສ່ກຳລັງແຮງຂອງຕົນເອງເປັນຕົ້ນຕໍ, ພ້ອມກັນນັ້ນກໍ່ຖືເປັນສຳຄັນ ການຍາດແຍ່ງເອົາການຊ່ວຍເຫລືອ ຂອງບັນດາປະເທດ ສັງຄົມນິຍົມອ້າຍນ້ອງ, ໝູນໃຊ້ຍຸດທະສາດ ບຸກຢ່າງເໝາະສົມ, ກຳແໜ້ນຄວາມຮຸນແຮງປະຕິວັດ, ທັງຕໍ່ສູ້ ທັງກໍ່ສ້າງກຳລັງ, ເອົາການເມືອງ ເປັນກົກ, ການທະ ຫານເປັນກຳລັງແຮງ, ເສດຖະກິດເປັນພື້ນຖານ ສົມທົບບັນດາຮູບການຕໍ່ສູ້ດ້ວຍອາວຸດ ກັບການຕໍ່ສູ້ທາງ ການເມືອງຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ.
ຮູບການ: ຂະຫຍາຍທຸກຮູບການຕໍ່ສູ້ດ້ານການທະຫານ, ການເມືອງ, ການຕ່າງປະເທດ, ເສດ ຖະກິດ, ວັດທະ ນະທຳແນວຄິດ, ກົດໝາຍ ແລະອື່ນໆ; ໃນນັ້ນ ເອົາການຕໍ່ສູ້ດ້ວຍອາວຸດ ແລະ ການເມືອງຂອງມະຫາຊົນເປັນຕົ້ນຕໍ.
ນອກນີ້ ກອງປະຊຸມຍັງໄດ້ວາງນະໂຍບາຍໃຫຍ່ຫລາຍດ້ານເຊັ່ນ: ນະໂຍບາຍແນວໂຮມແຫ່ງຊາດ, ຊົນຊາດ, ອຳນາດການປົກຄອງ, ສິດເສລີພາບ ປະຊາທິ ປະໄຕ, ນະໂຍບາຍປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ ແລະ ອື່ນໆອີກ.

- ໂຄງການ-ການເມືອງ ໄດ້ຊີ້ອອກວ່າ: ໜ້າທີ່ພື້ນຖານທີ່ມີຄວາມໝາຍຕັດສິນກວ່າໝູ່ ໃນປັດຈຸບັນ ແມ່ນເພີ່ມທະວີການກໍ່ສ້າງພັກໃຫ້ແໜ້ນແກ່ນເຂັ້ມແຂງ ໃນທຸກດ້ານ ຄື: ດ້ານການເມືອງ-ແນວຄິດ ແລະ ການຈັດຕັ້ງ, ເພີ່ມທະວີລັກ ສະນະຊົນຊັ້ນກໍາມະກອນ ແລະ ລັກສະນະນໍາໜ້າຕໍ່ສູ້ຂອງພັກຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ເຮັດໃຫ້ມີກໍາລັງຕໍ່ສູ້ ແລະມີຄວາມສາມາດນໍາພາທົ່ວປວງຊົນ ຕໍ່ສູ້ກູ້ຊາດຕ້ານອາເມລິກາ, ສຳເລັດການປະຕິວັດຊາດ-ປະຊາທິປະໄຕໃນທົ່ວປະເທດ ແລະ ກຽມ ເງື່ອນໄຂອັນຈໍາເປັນທຸກຢ່າງ ເພື່ອກ້າວຂຶ້ນສັງຄົມນິຍົມ.

ໂຄງການການເມືອງໄດ້ເນັ້ນໜັກຫລັກການ ແລະ ທິດນໍາກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງພັກຄື :

*ຫລັກການກໍ່ສ້າງພັກ:

+ ພັກຖືລັດທິມາກ-ເລນິນ ຮັກຊາດອັນແທ້ຈິງ ສົມທົບລັດທິສາກົນກຳມາຊີບເປັນພື້ນຖານແນວຄິດ ແລະ ເປັນເຂັມທິດ ສຳລັບການເຄື່ອນໄຫວ ທຸກ ປະການ;
+ ພັກຈັດຕັ້ງຕາມຫລັກການລວມສູນປະຊາທິປະໄຕ, ບຸກຄົນຂຶ້ນກັບການຈັດຕັ້ງ, ສຽງສ່ວນໜ້ອຍຂຶ້ນກັບສຽງສ່ວນຫລາຍ, ຂັ້ນລຸ່ມຂຶ້ນກັບຂັ້ນເທິງ, ທົ່ວພັກຂຶ້ນ ກັບສູນກາງພັກ;
+ ພັກມີລະບຽບວິໃນເຂັ້ມງວດ;
+ ພັກເປັນກ້ອນກຳລັງສາມັກຄີເອກະພາບທາງດ້ານການເມືອງ, ແນວຄິດ, ການຈັດຕັ້ງ ແລະ ການກະທໍາ, ບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ມີການກະທຳແບ່ງພັກແຍກ ພວກໃດໆໝົດ;
+ ພັກເຄື່ອນໄຫວຕາມແນວທາງມະຫາຊົນ, ພົວພັນສະໜິດແໜ້ນກັບມະຫາຊົນ;
+ ພັກເອົາການຕິຊົມຕົນເອງ ແລະ ຕິຊົມກັນເປັນກົດເກນຂະຫຍາຍຕົວຂອງພັກ.

* ທິດນຳໃນການກໍ່ສ້າງພັກ:

+ ການກໍ່ສ້າງພັກຕ້ອງຮັບໃຊ້ ແລະ ຕິດແໜ້ນກັບການປະຕິບັດໜ້າທີ່ການເມືອງຂອງພັກ ໃນແຕ່ລະໄລຍະ ແລະ ຕ້ອງຕິດແໜ້ນກັບຂະບວນການຕໍ່ສູ້ປະຕິວັດ ຂອງມະຫາຊົນ;
+ ການກໍ່ສ້າງພັກ ຕ້ອງສ້າງທັງດ້ານການເມືອງ, ແນວຄິດ ແລະ ການຈັດຕັ້ງ;
+ ການສ້າງພັກ ຕ້ອງສ້າງໃນດ້ານປະລິມານ ແລະ ຄຸນນະພາບ, ແຕ່ຕ້ອງເອົາຄຸນນະພາບເປັນກົກ ເພື່ອຮັບປະກັນລັກສະນະຊົນຊັ້ນກໍາມະກອນ ແລະ ລັກສະນະນຳໜ້າຕໍ່ສູ້ຂອງພັກ.
- ກອງປະຊຸມ ໄດ້ຕົກລົງປ່ຽນຊື່ ພັກປະຊາຊົນລາວ ມາເປັນພັກປະຊາຊົນປະຕິວັດລາວ ໃນປະຈຸບັນ.

(ຂອບໃຈຂໍ້ມູນຈາກ: ຂ່າວສານປະເທດລາວ )

15 January 2016

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ I ຂອງພັກ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ I ຂອງພັກ (22/3-6/4/1955

ດຳເນີນ ແຕ່ວັນທີ 22/03 ເຖິງ ວັນທີ 06/04/1955, ຢູ່ທີ່ແຂວງຫົວພັນ, ມີຜູ້ແທນສົມບູນເຂົ້າຮ່ວມ 20 ສະຫາຍ, ເຊິ່ງເປັນຕົວແທນ ໃຫ້ແກ່ບັນດາ ສະຫາຍສະມາຊິກພັກ ຈໍານວນ 400 ສະຫາຍ.
- ກອງປະຊຸມຄັ້ງນີ້ ແມ່ນກອງປະຊຸມສ້າງຕັ້ງພັກ ເຊິ່ງເອີ້ນຊື່ວ່າ : ພັກປະຊາຊົນລາວ (ພັກປະຊາຊົນ ປະຕິວັດລາວ ໃນປະຈຸບັນ), ກໍານົດເອົາວັນທີ 22 ມີນາ 1955 ເປັນວັນສ້າງຕັ້ງພັກ.
- ເລືອກຕັ້ງເອົາຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ ປະຊາຊົນປະຕິວັດລາວ ປະກອບມີ 5 ສະຫາຍ, ຕໍ່ມາໄດ້ມີການບົ່ງຕົວເພີ່ມເຕີມເປັນແຕ່ລະໄລຍະ ຊຶ່ງລວມ ທັງໝົດມີ 17 ສະຫາຍ, ໂດຍແມ່ນ ສະຫາຍ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ເປັນເລຂາທິການໃຫຍ່, ບໍ່ມີກົມການເມືອງ ແລະຄະນະເລຂາທິການ, ມີແຕ່ຄະນະປະຈຳ ຂອງຄະນະ ບໍລິຫານງານສູນກາງຈຳນວນໜຶ່ງ.

* ເນື້ອໃນໂດຍຫຍໍ້ຂອງກອງປະຊຸມ :
ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ໄດ້ວາງໜ້າທີ່ລວມຂອງພັກ ໃນໄລຍະສະເພາະໜ້າອອກ ຄື: “ນໍາພາປວງຊົນລາວ ສາມັກຄີຕໍ່ສູ້ເຮັດສຳເລັດພາລະກິດປົດປ່ອຍຊາດ, ສ້າງ ປະເທດລາວໃຫ້ເປັນປະເທດສັນຕິພາບ, ເອກະລາດ, ປະຊາທິປະໄຕ, ເອກະພາບ ແລະວັດທະນາຖາວອນ”.

* ພັກໄດ້ກຳນົດ 9 ຍຸດທະສາດຕົ້ນຕໍ ຄື :
(1)- ກຳນົດທາດແທ້ຂອງຕົນ ແມ່ນ : ພັກຂອງຊົນຊັ້ນກໍາມະກອນ ເຊິ່ງເປັນຕົວແທນແກ່ຜົນປະໂຫຍດ ຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ, ປະຊາຊົນຜູ້ອອກແຮງງານ ແລະ ໝົດຊາດລາວ.
(2)- ພື້ນຖານແນວຄິດຂອງພັກ ແມ່ນ: ທິດສະດີມາກ-ເລນິນ.
(3)- ກຳນົດຈຸດໝາຍສຸດທ້າຍຂອງການປະຕິວັດ ແມ່ນ: ເພື່ອກ້າວຂຶ້ນສັງຄົມນິຍົມ.
(4)- ກຳນົດສັດຕູຕົ້ນຕໍສະເພາະໜ້າ ແມ່ນ: ຈັກກະພັດອາເມລິກາຜູ້ແຊກແຊງຮຸກຮານ, ລັດທິລ່າເມືອງ ຂຶ້ນຝຣັ່ງ ແລະ ລູກມື.
(5)- ກຳລັງນຳພາຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ໂດຍແມ່ນພັກເປັນຕົວແທນ.
(6)- ກຳນົດກຳລັງຫລວງຂອງການປະຕິວັດແມ່ນ: ປະຊາຊົນທັງຊາດ ກ່ອນອື່ນແມ່ນຊາວໄຮ່ນາຜູ້ອອກແຮງງານລາວບັນດາເຜົ່າ.
(7)- ກຳນົດເພື່ອນມິດຂອງການປະຕິວັດລາວແມ່ນ: ນັກຮຽນຮູ້, ນັກສຶກສາ, ປັນຍາຊົນ, ພໍ່ຄ້າຊາວຂາຍ, ນາຍທຶນນ້ອຍ, ນາຍທຶນແຫ່ງຊາດ, ພະສົງອົງຄະເຈົ້າ, ຜູ້ຊົງຄຸນວຸດທິ ເຈົ້າກົກ ເຈົ້າເຫລົ່າຕ່າງໆ.
(8)- ໜ້າທີ່ພື້ນຖານແມ່ນ: ສາມັກຄີປວງຊົນທັງຊາດ ດຳເນີນການປະຕິວັດຊາດ ປະຊາທິປະໄຕ, ຕ້ານຈັກກະພັດຜູ້ຮຸກຮານແລະ ລູກແຫລ້ງຕີນມື, ປົດປ່ອຍ ປະເທດຊາດ.
(9)- ຄຳຂວັນຍຸດທະສາດ: ສັນຕິພາບ ເອກະລາດ ປະຊາທິປະໄຕ ເອກະພາບ ວັດທະນາຖາວອນ.

* ພັກໄດ້ວາງນະໂຍບາຍພື້ນຖານ ແລະ ວາງໂຄງການດໍາເນີນງານສະເພາະໜ້າ ປະກອບມີ 12 ຂໍ້ ຄື:
(1)- ຕ້ານຈັກກະພັດອາເມລິກາ, ລ່າເມືອງຂຶ້ນຝຣັ່ງທີ່ທຳລາຍສັນຍາຢຸດຮົບ ແລະລູກມືທີ່ຫາວິທີທໍາ ລາຍສັນຕິ ພາບ,ແບ່ງແຍກຊາດເຮົາ, ແກ່ດຶງປະເທດເຮົາ ເຂົ້າກຸ່ມຮຸກຮານ ແລະ ຫວັງແກ່ຍາວສະພາວະກົດຂີ່ປະເທດເຮົາ.
(2)- ຕໍ່ສູ້ທວງໃຫ້ລັດຖະບານລາຊະອານາຈັກ ຕ້ອງຈິງໃຈຮ່ວມມືກັບຝ່າຍປະເທດລາວ ເພື່ອປະຕິບັດສັນຍາຢຸດຮົບ, ປັບປຸງສັນຕິພາບ ປະຕິບັດເສລີພາບ ປະຊາທິປະໄຕ, ດຳເນີນການເລືອກຕັ້ງທົ່ວໄປຢ່າງເສລີ ເພື່ອເຕົ້າໂຮມປະເທດ ຊາດ ເປັນເອກະພາບ ສ້າງຕັ້ງລັດຖະບານປະສົມ ແລະ ສໍາເລັດພາລະກິດ ເອກະລາດແຫ່ງຊາດ.
(3)- ມະຫາສາມັກຄີທົ່ວປວງຊົນ, ສ້າງຕັ້ງແນວໂຮມເອກະພາບແຫ່ງຊາດ ຢ່າງກວ້າງຂວາງ ໂດຍຕັ້ງຢູ່ ບົນພື້ນຖານພັນທະພາບກຳມະກອນ-ຊາວນາ.
(4)- ກໍ່ສ້າງ ແລະປັບປຸງກໍາລັງປະກອບອາວຸດ ແລະເຄື່ອງປະກອບອາວຸດ ໃຫ້ກາຍເປັນກອງທັບປະຊາຊົນ ເພື່ອປົກປັກຮັກສາເຂດທີ່ໝັ້ນ, ໜູນຫລັງໃຫ້ແກ່ ການຕໍ່ສູ້ການເມືອງ, ທັງເປັນເສົາຄ້ຳແຫ່ງການປົກປັກຮັກສາສັນຕິພາບ.
(5)- ປົວແປງຊີວິດການເປັນຢູ່ ຂອງປະຊາຊົນທຸກຊັ້ນຄົນ ຄື :
- ຕໍ່ກຳມະກອນ, ຕ້ອງຮັບປະກັນໃຫ້ມີວຽກເຮັດງານທຳ ແລະ ຕ້ອງໄດ້ຮັບການດູແລເບິ່ງແຍງເປັນຢ່າງດີ;
- ຕໍ່ຊາວໄຮ່ນາ, ຕ້ອງມີດິນໄຮ່-ດິນນາ ເພື່ອຂະຫຍາຍກະສິກໍາ ແລະ ມີຢູ່ມີກິນ;
-ຕໍ່ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານດ້ວຍມັນສະໝອງ, ຕ້ອງມີການໃຊ້ເຂົາເຈົ້າຢ່າງສົມກຽດ ແລະ ຊ່ວຍ ເຫລືອ ເຂົາເຈົ້າ ເພື່ອຂະຫຍາຍຄວາມຮູ້ ຄວາມສາມາດ;
- ຕໍ່ນາຍທຶນອຸດສາຫະກຳ-ການຄ້າ, ຕ້ອງມີການສົ່ງເສີມເຂົາເຈົ້າ ໃນການດໍາເນີນການຜະລິດທຸລະກິດ ເພື່ອພັດທະນາອຸດສາຫະກໍາ-ການຄ້າ;
- ຕໍ່ຜູ້ຊົງຄຸນວຸດທິທີ່ຮັກຊາດ, ເຈົ້າກົກ-ເຈົ້າເຫລົ່າ, ຕ້ອງມີນະໂຍບາຍອັນເໝາະສົມ.
(6)- ປະຕິບັດເສລີພາບ ປະຊາທິປະໄຕ ຕໍ່ປະຊາຊົນ: ເສລີພາບ ໃນການປາກເວົ້າ, ເສລີພາບ ໃນການຂີດຂຽນ, ເສລີພາບ ໃນການຈັດຕັ້ງ, ເສລີພາບ ໃນການຊຸມນຸມ, ເສລີພາບ ໃນການໄປມາຫາສູ່ ຊຶ່ງກັນ ແລະ ກັນ ແລະ ເສລີພາບອື່ນໆ.
(7)- ປະຕິບັດສິດເສລີພາບ ລະຫວ່າງເພດຍິງ ກັບເພດຊາຍ, ປະຕິບັດນະໂຍບາຍສະເໝີພາບ ແລະ ສາມັກຄີ ລະຫວ່າງບັນດາເຜົ່າ, ລົບລ້າງຄວາມອາຄາດ ບາດໝາງ, ການແບ່ງແຍກ ລະຫວ່າງເຜົ່າຕ່າງໆ ຢູ່ພາຍໃນປະເທດ ທີ່ພວກລ່າເມືອງຂຶ້ນຝຣັ່ງ ແລະ ສັກດິນາກໍ່ຂຶ້ນ.
(8)- ເຄົາລົບສິດເສລີພາບ ໃນການເຊື່ອຖື ແລະຮີດຄອງປະເພນີຂອງເຜົ່າຕ່າງໆ, ຕ້ານໄພບໍ່ຮູ້ໜັງສື, ຂະຫຍາຍວັດທະນະທຳແຫ່ງຊາດ.
(9)- ສຳລັບຊາວຕ່າງດ້າວທີ່ອາໃສຢູ່ໃນປະເທດລາວ ຕ້ອງເຄົາລົບອະທິປະໄຕ, ເອກະລາດຂອງລາວ ຈຶ່ງຈະໄດ້ຮັບປະກັນຊີວິດ, ຊັບສົມບັດ ແລະ ສິດເສລີພາບ ໃນການຕັ້ງພູມລໍາເນົາ ແລະ ການທຸລະກິດ.
(10)- ຜູກມິດກັບທຸກປະເທດ ທີ່ເຄົາລົບເອກະລາດ, ອະທິປະໄຕ ແລະຜືນແຜ່ນດິນອັນຄົບຖ້ວນຂອງປະເທດເຮົາ, ຜູກສາຍສຳພັນໃນທຸກດ້ານ ລະຫວ່າງ ປະເທດເຮົາ ກັບບັນດາປະເທດດັ່ງກ່າວ ບົນຫລັກການສະເໝີພາບ ຕ່າງຝ່າຍ ຕ່າງໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດ.
(11)- ຕັ້ງໜ້າກໍ່ສ້າງ ແລະ ບໍາລຸງພະນັກງານ, ສະເພາະຢ່າງຍິ່ງແມ່ນເອົາໃຈໃສ່ພະນັກງານ-ກຳມະກອນ ຊາວໄຮ່ນາ, ຊົນເຜົ່າສ່ວນໜ້ອຍ.
(12)- ກໍ່ສ້າງພັກປະຊາຊົນລາວ ໃຫ້ກາຍເປັນພັກທີ່ເຂັ້ມແຂງ ຂອງຊົນຊັ້ນກຳກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານ ເພື່ອໃຫ້ມີຄວາມສາມາດພຽງພໍ ໃນການນໍາພາການປະຕິວັດໃຫ້ໄປສູ່ໄຊຊະນະສຸດທ້າຍ.

* ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ I ຂອງພັກ, ມີມະຕິສຳຄັນຂອງສູນກາງພັກ ແລະມະຕິກອງປະຊຸມສູນກາງຄົບຄະນະ ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ, ເຊິ່ງສະຫລຸບເນື້ອໃນສໍາຄັນ ຕົ້ນຕໍ ດັ່ງນີ້ :
- ເດືອນ ສິງຫາ ປີ 1955, ຄະນະຊີ້ນຳສູນກາງພັກ ໄດ້ມີມະຕິ ກ່ຽວກັບສະພາບການ ແລະໜ້າທີ່ໃໝ່, ໄດ້ວາງແຜນນະໂຍບາຍອອກວ່າ : “ປຸກລຸກທົ່ວປວງຊົນ ສາມັກຄີກັນລຸກຂຶ້ນຕໍ່ສູ້ພາບແພ້ ອາເມລິກາ ຜູ້ແຊກແຊງ ແລະພວກລູກມື, ເຮັດໃຫ້ປະເທດລາວເປັນປະເທດສັນຕິພາບເປັນກາງ ເອກະລາດ ປະຊາທິປະໄຕ ເອກະພາບ ແລະວັດທະນາຖາວອນ, ພາການປະຕິວັດກ້າວຂຶ້ນເທື່ອລະກ້າວຢ່າງໜັກແໜ້ນ”.

- ວັນທີ 6 ມັງກອນ ປີ 1956, ຢູ່ທີ່ແຂວງຫົວພັນ ໄດ້ມີກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນປະຊາຊົນທົ່ວປະເທດ, ເຊິ່ງມີຜູ້ແທນເຂົ້າຮ່ວມ 150 ຄົນທີ່ເປັນຕົວແທນ ໃຫ້ແກ່ບັນດາເຜົ່າ, ຊັ້ນຄົນ, ສາສະໜາ, ຜູ້ຊົງຄຸນວຸດທິທີ່ຮັກຊາດ; ກອງປະຊຸມໄດ້ຕົກລົງສ້າງຕັ້ງແນວລາວຮັກຊາດຂຶ້ນ ແລະໄດ້ປ່ຽນຊື່ໜັງສືພິມ “ລາວອິດ ສະລະ” ມາເປັນ “ລາວຮັກຊາດ”. ກອງປະຊຸມໄດ້ກຳນົດສັດຕູໂຕຕົ້ນຕໍຂອງການປະຕິວັດລາວ ແມ່ນຈັກກະພັດອາເມລິກາ ແລະລູກມືຂອງເຂົາ ແລະ ໄດ້ວາງໜ້າທີ່ ອອກວ່າ ຕ້ອງອອກແຮງສາມັກຄີປວງຊົນຕ້ານຈັກກະພັດອາເມລິກາ ແລະລູກມື, ເຕົ້າໂຮມທຸກກໍາລັງ ແລະ ບຸກຄົນທີ່ສະໜັບສະໜູນສັນຕິພາບ ເປັນກາງ, ຕໍ່ສູ້ທວງເອົາສິດດຳລົງຊີວິດ ແລະ ສິດປະຊາທິປະໄຕ, ປະຕິບັດຄວາມສະເໝີພາບລະຫວ່າງຍິງ-ຊາຍ, ປົກປັກຮັກສາ ແລະ ຂະຫຍາຍກໍາລັງ ຮັກຊາດ, ຍາດແຍ່ງເອົາຄວາມເປັນໃຈສະໜັບສະໜູນ ຂອງປະຊາຊົນຜູ້ຮັກຫອມສັນຕິພາບໃນໂລກ.
- ເດືອນ ກັນຍາ ປີ 1956, ຄະນະຊີ້ນຳສູນກາງພັກ ໄດ້ອອກມະຕິຊີ້ໃຫ້ເຫັນແຈ້ງ ກ່ຽວກັບແງ່ຂະຫຍາຍຕົວຂອງສະພາບການ ໃນການປະຕິບັດຈຸດໝາຍ ສັນຕິພາບ, ເປັນກາງ, ເອກະລາດ, ປະຊາທິປະໄຕ ແລະເອກະພາບ ດັ່ງນີ້:
1- ບັນຫາ ຕ່າງໆ ຢູ່ໃນການເຈລະຈາອາດຈະໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂ. ສະພາບການ ອາດຈະຂະຫຍາຍໄປທາງສະດວກ.
2- ການຕໍ່ສູ້ອາດຜັນແປໄປຢ່າງສັບສົນ, ແຕ່ຈຸດໝາຍປອງດອງຊາດ ອາດຈະໄດ້ຮັບການປະຕິບັດ
3- ຈັກກະພັດ ອາເມລິກາ ແລະ ພວກລູກມື ສືບຕໍ່ຜ່າມ້າງ, ການເຈລະຈາຈະຖືກຢຸດສະງັກ ການປະທະກັນດ້ວຍອາວຸດຈະເກີດຂຶ້ນອີກ. ຈາກສະພາບດັ່ງກ່າວ, ສູນກາງພັກ ໄດ້ວາງໜ້າທີ່ສະເພາະໜ້າອອກຄື: “ຕໍ່ສູ້ທວງໃຫ້ລັດຖະບານ ລາຊະອານາຈັກ ຕ້ອງປະຕິບັດຕາມມາດຕາຕ່າງໆ ທີ່ໄດ້ເຊັນກັນແລ້ວນັ້ນ ຢ່າງເຂັ້ມງວດ; ສ້າງ ເຂດເຕົ້າໂຮມໃຫ້ເປັນຖານທີ່ໝັ້ນປະຕິວັດ, ເປັນບ່ອນອີງອັນແໜ້ນແກ່ນໃຫ້ແກ່ຂະບວນ ການປະຕິວັດ ໃນທົ່ວປະເທດ; ປັບປຸງ ແລະ ເປີດກວ້າງແນວໂຮມ ເພື່ອເຕົ້າໂຮມຢ່າງກວ້າງຂວາງ ເອົາທຸກກໍາລັງທີ່ເຫັນດີເຫັນພ້ອມນໍາສັນຕິພາບ, ເປັນກາງ, ຕ້ານຈັກກະພັດອາເມລິກາ; ກໍ່ສ້າງພັກ ໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ”.
- ວັນທີ 3 ມິຖຸນາ 1959, ສູນກາງພັກໄດ້ມີມະຕິເວົ້າແຈ້ງວ່າ : “ສາມັກຄີບັນດາກຳລັງຮັກຊາດ, ຮັກສັນຕິພາບຢ່າງກວ້າງຂວາງ, ໃຊ້ຮູບການຕໍ່ສູ້ດ້ວຍ ອາວຸດ ເປັນຕົ້ນຕໍ ສົມທົບກັບຮູບການຕໍ່ສູ້ແບບອື່ນ, ຕ້ານການແຊກແຊງ ຂອງຈັກກະພັດອາເມລິກາ, ຕ້ານນະໂຍບາຍທໍລະຍົດຕໍ່ຊາດ ທຳລາຍປະຊາຊົນຂອງ ລັດຖະບານ ຜຸຍ ຊະນະນິກອນ, ທວງໃຫ້ປະຕິບັດສັນຍາເຊີແນວ 1954 ກ່ຽວກັບອິນດູຈີນ ແລະ ສັນຍາຕ່າງໆ ທີ່ສອງຝ່າຍໄດ້ເຊັນກັນ, ສ້າງປະເທດລາວ ໃຫ້ມີສັນຕິພາບ, ເປັນກາງ, ເອກະລາດ, ປະຊາທິປະໄຕ, ເອກະພາບ ແລະ ວັດທະນາຖາວອນ ”.
ກ່ຽວກັບແບບວິທີຕໍ່ສູ້, ມະຕິໄດ້ເນັ້ນວ່າ: “ໃນຂອບເຂດ ທົ່ວປະເທດຕ້ອງຫັນຈາກຮູບການຕໍ່ສູ້ເປີດເຜີຍຖືກກົດໝາຍ ໄປສູ່ຮູບການຕໍ່ສູ້ດ້ວຍອາວຸດ; ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍປະສານສົມທົບຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນກັບ ບັນດາຮູບ ການຕໍ່ສູ້ທາງການເມືອງ. ຢູ່ບ່ອນໃດທີ່ມີເງື່ອນໄຂ ກໍໃຫ້ປຸກລະດົມມະຫາຊົນ ຕໍ່ສູ້ຖືກກົດໝາຍ ແລະ ເຄິ່ງ ກົດໝາຍ”.

(ຂອບໃຈຂໍ້ມູນຈາກ: ສຳນັກຂ່າວສານປະເທດລາວ )

ລວມໜ້າເອກະສານ

ຢາກຮູ້ລອງຊອກເບິ່ງ

23 January 2016

ມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ X ຂອງພັກປະຊາຊົນປະຕິວັດລາວ

17 January 2016

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ IX ຂອງພັກ

16 January 2016

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ VIII ຂອງພັກ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ VII ຂອງພັກ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ VI ຂອງພັກ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ V ຂອງພັກ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ IV ຂອງພັກ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ III ຂອງພັກ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ II ຂອງພັກ

15 January 2016

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ I ຂອງພັກ